Goudgele omarming van de herfst
Bruinrode bladeren strelen even mijn gezicht
Om dan aan mijn voeten neer te dwarrelen
Zacht knisperend herfsttapijt begeleidt mijn pas
Ik ga, met de herfstwind plagend door mijn haar

Voel ik daar een afscheidstraan?
De herfstregen wast hem van mijn wangen

De herfstzon, in okerkleurig waas,
Beroert mijn huid, beroert mijn lippen
In een zachtkoesterende kus

Het is als verstillen mijn herinneringen

Ik word in herfstnevelen gehuld
Het is nu tijd om terug te trekken