Voor een goede survivaltocht hoeven we deze zomer helemaal niet naar de Ardennen toe. Het is al een heel gewaagde onderneming om onder de uiteenvallende Stevenstoren te lopen en op de bijna ingestorte Waalkade te mijmeren over ons mooie Nijmegen. Hoewel, mooie? Laat dat mooie er maar mooi van af! Want wees nu eens eerlijk: de stad begint een beetje op een Emmentaler kaas te lijken. In het bijzonder verkeerstechnisch dan. De hoofd- en breekpunten op een rijtje:

 

 

Wie in Nijmegen-West woont, beleeft deze zomer een jaargetijde als speelt dit stadsdeel een rol in een goedkope horrorfilm. Je hoeft alleen maar een paar grote doorgaande wegen open te breken om West compleet te verlammen en te isoleren. En er een stel vleesetende zombies op af te sturen. De Neerbosscheweg is zo’n flessenhals. En vervolgens was het de beurt aan de Nassausingel en de Kronenburgersingel, die half augustus werden voorzien van een nieuw wegdek.

 

 

Dat bewijst dat de lokale ambtenarij ergens een spaarpotje heeft staan en het maar eens heeft aangesproken om wat infrastructurele projectjes uit te voeren. Natuurlijk, de afgelopen winters brak het asfalt het angstzweet uit en jawel, op diverse plekken kon je dwars door het teer kijken en ze figuurlijk aan de andere kant in Beijing ‘hallo’ zeggen. Maar om West nu ineens volledig lam te leggen en daarbij zelfs de hulpdiensten hoofdpijn te bezorgen, gaat toch wel een beetje ver.

 

 

Een ander onderwerp dan, want het verkeerstechnisch knap lastig te behappen Nijmegen kent nog een aantal andere breekpunten. Leegstand blijft een steeds terugkerend klassiek probleem dat nu toch echt zichtbaar is. De Molenstraat, Ziekerstraat, Van Welderenstraat, loop ze maar eens door, en je ziet dat de winkeliers het nu toch echt steeds lastiger vinden om de combinatie hoge belastingen/eurocrisis het hoofd te bieden.

 

 

Een elk jaar terugkerend vraagstuk is of het wel goed gaat met Habana en de Valkhofaffaire. En ook in 2012 ging het weer als vanouds: hakken of… breken? Het is toch nog goed gekomen, maar ja, waar zou deze stad zijn zonder de immer enthousiaste heren Toine Tax en Robert Meijerink van Doornroosje en het niet aflatende fanatisme van het personeel van de Plak? Petje af en tot 2013. Want dan gaat het leukste feestje van het jaar gewoon door!

 

 

Dan de sport, en natuurlijk eigenlijk gewoon het voetbal. Gaat NEC het komende seizoen een potje breken in de nationale competitie? Laten we hopen dat ze weer in het linkerrijtje eindigen, liefst voor de lieverdjes uut Ernum zodat we uiteindelijk de nodige glaasjes ‘pastoor’ kunnen maken.

 

 

Muziek moet ook even aan bod komen: gaat De Staat met het derde album het komend jaar echt internationaal doorbreken? Zo van dat je Torre op TV naast die knul van Coldplay of voor mijn part Afrojack ziet staan bij de uitreiking van de Grammy’s en je het verzamelde popjournaille hoort verzuchten: ‘Wie is is toch die gast naast Torre?’ Want hij verdient het toch echt, internationaal respect. Datzelfde mag men ook zeggen over dat andere goeie Nimweegse bandje, Black Bottle Riot.

 

 

Minder respect verdient de gluurder die nu al drie jaar lang zich te goed doet aan beelden van studentes en jonge vrouwen in al hun privacy. Hij filmt ze zelfs en geeft dat ruiterlijk toe aan iemand die hem betrapt. Hij kan geen potje breken bij de Nijmeegse dienders, maar pakken kunnen ze hem ook niet. Niet fysiek, niet legaal. Wellicht kunnen ze hem alvast begluren… ehh, observeren, want hij knakt vast wel ergens een takje en het openbaar groen aantasten mag een burger niet.

 

 

Geknakt is in ieder geval de nauwe band tussen de Radboud Universiteit en het studentenblad VOX. De censuur van Johan van de Woestijne, hoofd communicatie, was streng en compleet ten gunste van het imago van de voormalige Katholieke Universiteit Nijmegen. Vox mocht het stilzwijgen rond Roos Vonk niet doorbreken en dat ging dwars tegen de journalistieke vrijheid in. Dat wetenschap inspirerend is, zeggen er meer. Eindelijk hebben ook Van de Woestijne en hoofdredactrice Annemarie Haverkamp het licht gezien en geconcludeerd dat vrije, kritische journalistiek en bedrijfscommunicatie niet samengaan. Hopelijk blijft dit lichtje op een goed zichtbare plaats nog heel lang branden.

 

 

Het licht dreigt uit te gaan voor Toos, onze toiletdame van het station. Het pachtcontract van Rinus en Diny Gremmen wordt niet verlengd en daarmee wordt zestig jaar trouwe dienst door de plee gespoeld, Diny gebroken achterlatend.

 

 

Tot slot: dagdroomt u al over wat er in de regering gaat zitten na 12 september? Nou, één ding staat nu al vast: na de kaalslag in de afgelopen twee jaar kan er met de nodige gezonde rooie tomaten in de coalitie niet veel mis gaan. Tenminste laten we dat hopen! Als daar in het Haagse het stelletje brekebenen rondom G.W. maar richting het uitzendbureau wordt weggebonjourd, is alles best.

 

 

Nou tot snel maar weer, haoje!! PS: Epke, als je dit leest, kom eens naar turnvereniging de Hazenkamp. Dat breekt voor die jongens en meisjes ook eens de sleur en wellicht zorgt dat voor nog meer Olympisch (Nijmeegs) goud in de toekomst!