Vlak voor het einde van 2006 werd ineens de slogan ‘City of Health’ toegevoegd onder de plaatsnaamborden aan de Nijmeegse stadsgrenzen. Na zich eerder als oudste stad van Nederland op de kaart te hebben gezet, wil Nijmegen zich nu profileren als een gezonde stad. Wie had dat ooit gedacht van onze stad die na Rotterdam het grootste binnenstedelijk industriegebied van Nederland kent en waar de leefomgeving rond de fabrieksterreinen zo ongezond was dat daar aanzienlijk meer kankergevallen voorkwamen. Nog in 2002 dagvaardden de Gelderse Milieufederatie en Milieudefensie onder de noemer ‘De Aanklacht’ provincie en gemeente om burgers beter te beschermen tegen de milieuvervuiling. Verouderde milieuvergunningen, onvoldoende ambtelijke deskundigheid en gebrekkige controle waren enkele conclusies van de neutrale rechters. Nadat GroenLinks bij de vorige gemeenteraadsverkiezingen de grootste partij werd en een links college tot stand wist te brengen, volgde een ander beleid: de vervuiling mocht niet meer toenemen en vervuilende bedrijven werden aangepakt. Met als gevolg dat nu niet meer de industrie de grootste vervuiler in Nijmegen is, maar het autoverkeer. Dan is het natuurlijk wel erg wrang dat die nieuwe slogan juist langs autowegen verschijnt waar de aso-bakken vrolijk langs scheuren.

Als Nijmegen zich echt als stad van gezondheid op de kaart wil zetten, moet ze ook met onmiddellijke ingang Amerikaanse fastfoodketens als de McDonald’s en Burger King aanpakken vanwege het hoge transvetgehalte van hun ‘voedsel’. Transvetten vormen de missing link tussen onverzadigde en verzadigde vetten. De voedselindustrie maakt gebruik van plantaardige vetten die door middel van een chemisch proces geheel of gedeeltelijk gehard zijn. Als gevolg van dit proces veranderen onverzadigde vetten in verzadigde vetten. Deze transvetten zijn lichaamsvreemd en veroorzaken na consumptie de vorming van gezondheidsondermijnende vrije radicalen. In New York en Denemarken worden deze ongezondmakers al wel aangepakt. Wanneer volgt Nijmegen? Een mens is immers wat hij eet.

Bezuinigingen en saneringen (chic voor ontslagen) zijn er volgens ‘deskundigen’ om bedrijven weer gezond te maken. Daar moeten de 350 werknemers van NXP, het vroegere Philips Semiconductors, het maar mee zien te doen. Schrikken is ook gezond, omdat het alarmbelletjes doet rinkelen dat gevaar dreigt en ingrijpen wellicht gewenst is. Zo schrok wethouder Hannie Kunst van Economische Zaken ervan dat de aanvankelijk geplande 250 ontslagen werden uitgebreid naar 350. Gelukkig was haar schrik van korte duur. Even praten met ondernemend Nijmegen en naïef vertrouwend op een aantrekkende economie was zij weer gerustgesteld. Die werknemers vinden via de welbekende afvloeiingsregelingen en het CWI wel weer nieuw werk. Zo, en nu lekker slapen en morgen gezond weer op.

Naast het eeuwig voortdurende zakkenvullen in het hogere bedrijfsleven en het gemeentelijk en nationaal belangen behartigen van politici waarvan zij denken dat het goed is voor de burger, is er zo nu en dan een lichtpuntje. Zo vertoonde een hartoperatie bij een Palestijns jongetje in het UMC St. Radboud door een Israëlische arts een gezonde dosis belangeloosheid. De Israëlische organisatie Save A Child’s Heart helpt wereldwijd en belangeloos kinderen met hartproblemen. Alle kinderen, dus ook Palestijnse. De hartkwalen zijn in landen als Nederland vaak relatief eenvoudig te behandelen. Gelukkig stelde het UMC zijn faciliteiten hiervoor beschikbaar. Maar daar is het ook weer een gezondheidsinstelling voor. Nou maar hopen dat hij, als hij weer terug is, niet tegen een verdwaalde Israëlische kogel aan loopt, zoals veel van zijn leeftijdgenootjes.

Lent mag Lent blijven heten. Daar zullen de bewoners van Lent blij mee zijn. Eerst wordt hun protest tegen de dijkverlegging systematisch de kop in gedrukt. En nu mag het dorp, dat inmiddels deel uitmaakt van Nijmegen-Noord, als pleister op de wond zijn naam behouden. Een doekje voor het bloeden om de schijn van democratie op te houden. Wij denken dat de Lentenaren gelukkiger waren geweest met het verlies van hun naam dan van de prachtig mooie boerderijen aan de Lentsedijk. Maar ja, als die dijk is verlegd, worden we ook niet meer herinnerd aan de dodelijke zonnestralen die het Comité Vierdaagse afgelopen zomer verkeerd inschatte. Soms kan het woord gezond ook een vieze nasmaak hebben.

Dat er in ons Nimwegen nog voldoende ongezonde types rondlopen blijkt de laatste weken weer eens uit het aantal brandstichtingen. Eerst was de Voorstadslaan aan de beurt, vooral het daar gevestigde autobedrijf. Vervolgens de Weurtseweg en recentelijk een garagebedrijf aan de Van Goorstraat. Het is niet te hopen dat deze pyromaan of pyromanen tot het type radicale anti-auto milieuactivist behoort. Anders moeten de eigenaars van de asobakken nog extra waakzaam zijn.

Nijmegens kersverse burgemeester Thom de Graaf kiest voor een tijdelijk onderkomen in Nijmegen, omdat zijn vrouw en zoon nog anderhalf jaar in Leiden blijven wonen zodat zijn zoon daar de middelbare school kan afmaken. Hierdoor mag hij gebruikmaken van de zogeheten pensionkostenvergoeding, ‘zolang in de gemeente nog geen passende woning beschikbaar is’. De Graaf mag op basis van die regeling aanspraak maken op een vergoeding van 90 procent van de huur en het gebruik van zijn tijdelijke woning. De Graaf is echter de kwaadste niet en wil slechts 85 procent van zijn woonlast terug. Een nobel gebaar, nietwaar? En dat terwijl in 2005 de Nijmegen Pas voor de minima werd wegbezuinigd. Om de reiskosten te drukken, heeft een redactielid wiens lief ook in Leiden woont, De Graaf op de nieuwjaarsreceptie aangeboden om in de weekenden te carpoolen naar Leiden. Dat is tegelijk ook gezonder voor het milieu. We wachten nog op antwoord.