Hoe breng je een keiharde bezuiniging het best? Door het te verkopen als een
verbetering. Het is een beproefde methode uit het bedrijfsleven. Nieuwe
formule! Nu nog effectiever!
Onder het mom van ‘modernisering’ schrapt het stadsbestuur de
meeste van de 846 gesubsidieerde banen, ingevuld door mensen die op de
arbeidsmarkt uit de boot vallen. Zij raken op termijn in de bijstand.
Iedereen erkent dat deze mensen tegen een minimaal loon uiterst zinvol werk
verzetten op het terrein van welzijn, veiligheid, onderwijs, zorg, sport en
cultuur. Tientallen organisaties die in onze stad voor sociale samenhang en
leefbaarheid zorgen, worden door het verlies van deze banen getroffen. En
leggen waarschijnlijk het loodje. Tenzij vrijwilligers de taken overnemen.
Daarnaast wil de gemeente mensen in de bijstand verplichten vrijwilligerswerk
te doen. Deze dwangarbeid wordt gebracht als een sociale maatregel in het
belang van de baanlozen. Anders belanden zij zielig nietsnuttend achter de
geraniums in een maatschappelijk isolement. Bovendien mag van
uitkeringstrekkers worden verwacht dat zij iets terugdoen voor de uitkering die
de gemeente verstrekt, redeneren de weldoeners.
Daarmee is de cirkel rond: de ontslagen mensen van de subsidiebanen kunnen
uiteindelijk hetzelfde maatschappelijk nuttige werk blijven doen, maar dan als
vrijwilliger met een bijstandsuitkering. Tel uit je winst.
Een ander onderdeel van de zogenoemde modernisering is dat de gemeente ervoor
kiest om vooral werklozen te begeleiden die kansrijk zijn op de arbeidsmarkt.
Dat is precies waarop de commerciële reïntegratiebureaus altijd zijn
bekritiseerd. Zij verdienden grof geld door te scoren met de gemakkelijk aan
een baan te helpen werklozen. De meer problematische cliënten konden het
wel schudden.
Zes jaar geleden schrapte het kabinet Balkenende-II alle gesubsidieerde arbeid
en kregen gemeenten een eigen budget om werklozen aan de bak te helpen. Twee
jaar ervoor was de afbraak al ingezet door Mark Rutte, in die tijd
staatssecretaris van Sociale Zaken. In Nijmegen bleven dankzij
GroenLinkswethouder Lenie Scholten bijna tweederde van de 1400 subsidiebanen
behouden.
Voor de gemeenteraadsverkiezingen beloofden GroenLinks en PvdA glashard niet te
tornen aan de subsidiebanen.
Zonder voorbehoud.
De PvdA wilde ze zelfs
uitbreiden. Met D66 in het college bezuinigt PvdA-wethouder Tankir ze nu laf
weg over de ruggen van zwakkeren. Om hun verkiezingsbelofte na te komen, hadden
GroenLinks en PvdA desnoods het college met D66 moeten laten ploffen. Om daarna
subiet de samenwerking met de SP weer op te zoeken.
Honderden mensen met een gesubsidieerde baan ontgaat zo de zin in de toekomst.
Planken
Zie ook eerdere columns Dik Hout:
NSk november 2010 (schrappen subsidiebanen)
NSk mei 2010 (verraad GroenLinks)
NSk februari/maart 2010 (privacy)
NSk december 2009/januari 2010 (val college)
NSk juli 2009 (politiek examen)
NSk mei 2009 (tippelzone)
NSk maart 2009 (PvdA)
NSk december 2008 (sociale dienst)