Verraad aan de linkse samenwerking. Dat kan de Nijmeegse afdeling van GroenLinks worden verweten bij het formeren van het nieuwe stadsbestuur. Terwijl op landelijk niveau GroenLinks onder leiding van Femke Halsema een linkse bundeling predikt, zet hier GroenLinks na acht jaar het succesvolle linkse college aan de kant.

Met 778 stemmen verschil werd GroenLinks in Nijmegen de grootste partij en kreeg daarmee het initiatief om het college te formeren. Bracht GroenLinks als grootste Nijmeegse partij in 2002 de SP en PvdA nog bij elkaar, nu kiest die partij, ondanks dat de linkse partijen nog steeds een ruime meerderheid hebben in Nijmegen, voor een combinatie met PvdA en D66.

Dat alles volgens de redenering dat de SP zetels had verloren en D66 enorm had gewonnen. Iedereen kan echter op zijn klompen aanvoelen dat de winst van vier zetels voor D66 in Nijmegen louter is te danken aan het uitstekende landelijk optreden van Pechtold en niet aan wat de Nijmeegse afdeling van D66 de afgelopen vier jaar voor de stad heeft betekend.

In 2006 verdubbelde D66 in Nijmegen van één naar twee zetels met een tegen links gerichte campagne vol mooie beloften onder het motto ‘Denken, durven, doen’. Waarvan vervolgens niets werd waargemaakt. De Nijmeegse D66’ers blameerden zichzelf en hun kiezers door hun standpunten – als ze die al hadden – zelden te laten horen. Van alle partijen schitterde D66 in de gemeenteraad het meest door luie afwezigheid.

Dat GroenLinks de SP inruilt voor D66 is vooral merkwaardig omdat GroenLinks-lijsttrekker Jan van der Meer in het Stadskrantlijsttrekkersdebat D66 nog uitmaakte voor rechtser dan de VVD hier. En D66 beschouwde zichzelf in hetzelfde debat als het meest verwijderd van de SP. Bij de collegebesprekingen opperde D66 zelfs nog genereus een wethouderspost te willen inleveren voor de VVD. Wat heeft GroenLinks dan te zoeken bij zo’n verklaarde tegenpool van de SP?

Door de SP in te wisselen voor D66 lijkt het erop dat GroenLinks een milieuvriendelijk Nijmegen ten koste laat gaan van sociaal beleid. Typerend hiervoor is het misselijk makende toverwoord ‘zelfredzaamheid’ in het coalitieakkoord. Oftewel: ieder moet zichzelf zien te redden. Het kritische werklozencentrum Unitas wordt vervolgens wegbezuinigd.

Een teken aan de wand is ook hoe wordt gedacht over het gratis openbaar vervoer voor ouderen. Dat blijft gratis voor twintig euro. Een middenstander krijgt voor zo’n redenering de Reclame Code Commissie aan de broek.

Nijmegen wordt anders, ja.
Maar niet linksom.

Planken

 

Zie ook eerdere columns Dik hout:
NSk mei 2010 (verraad GroenLinks)
NSk februari/maart 2010 (privacy)
NSk december 2009/januari 2010 (val college)
NSk juli 2009 (politiek examen)
NSk mei 2009 (tippelzone)
NSk maart 2009 (PvdA)
NSk december 2008 (sociale dienst)