De ondergang van het linkse college kent vele voorspellers. Allereerst was daar het toenmalige VVD-raadslid Hans van Xanten. Nog geen half jaar gaf hij de linkse samenwerking die in 2002 totstandkwam. Terwijl Van Xanten verdween uit de raad, boekte de linkse coalitie vier jaar later verkiezingswinst en begon die aan een tweede termijn. Bij elke strubbeling probeerde De Gelderlander een vuurtje te stoken met speculaties over het einde van de linkse samenwerking. Tevergeefs.

Dat het linkse college uiteindelijk toch struikelde, kwam niet door slecht beleid. Zelfs verklaarde tegenstanders erkennen dat de linkse samenwerking veel goeds bereikte voor de stad. De klappen van de kredietcrisis komen daardoor hier minder hard aan. De laatste rapportcijfers liegen er ook niet om. Met een 7,5 geven Nijmegenaren aan hun woonbuurt het hoogste cijfer sinds tien jaar, zo bleek uit de stads- en wijkmonitor waarbij 3800 bewoners werden ondervraagd.

De val van het linkse college wordt ook niet trots opgeëist door CDA, VVD of D66 als klinkend resultaat van hun sterke oppositie. Opvallend genoeg eist zelfs niemand de val op als succes en worden er alleen schuldigen aangewezen.

Nee, de val van het college komt louter door interne strubbelingen binnen de Nijmeegse PvdA. Daar speelt de kwestie wie het machtsvacuüm opvult na het aangekondigde vertrek van Paul Depla. Vandaar dat nauwelijks is te volgen wie nou blaam treft over het sneuvelen van het linkse college. De zaak waarom het gaat, is daaraan totaal ondergeschikt.

Want de onderhavige kwestie omtrent de ozb was helder genoeg om er met goed overleg uit te komen. De door de PvdA-raadsfractie geëiste lastenverlaging komt voor het merendeel terecht bij de grote bedrijven. Zo’n standpunt is eerder uit VVD-hoek te verwachten. GroenLinks en SP streven naar een wezenlijke lastenverlichting voor kleine bedrijven en ondernemers die een bedrijf aan huis houden. Met het PvdA-voorstel was voor 60 procent van de bedrijven hooguit 18 euro fooi weggelegd en dat zet weinig zoden aan de dijk. De argumentatie dat Nijmegen van het imago dure stad af moet zien te komen, is slechts een schimmenspel voor de bühne. Voor grote bedrijven telt bij het vestigingsklimaat ook nog zoiets als kwaliteit en dat laat zich niet in euro’s uitdrukken.

Dat de PvdA geen loyale bruggenbouwer is voor de bundeling van linkse krachten, schreven we hier al eerder in maart. Duidelijk is nu dat de nieuwe PvdA-lichting net zo gemakkelijk ronduit rechts regeert met CDA en VVD, als met hun linkse broeders van SP en GroenLinks.

Planken

 

Zie ook eerdere columns Dik hout:
NSk juli 2009 (politiek examen)
NSk mei 2009 (tippelzone)
NSk maart 2009 (PvdA)
NSk december 2008 (sociale dienst)