Het opvangcentrum voor drugsverslaafden aan de Van Schevichaven-straat is inmiddels alweer drie maanden open. Sinds die tijd zijn er nogal wat junkies in de buurt van het centrum te vinden. En die veroorzaken overlast. Er lag dus een schone taak voor de Nijmeegse ordehandhavers om de ellende binnen de perken te houden. Dit was immers afgesproken met de omwonenden en ondernemers uit de buurt. Dat dit in eerste instantie niet zo wilde lukken, lag volgens de politie aan het wat softe beleid. Daklozen die bijvoorbeeld op straat plasten, kregen alleen een waarschuwing. Wat ook niet mag, is dealen op straat. Men vond een geweldige oplossing: verslaafden die overlast veroorzaken krijgen nu een toegangsverbod tot de omgeving. Wordt het niet erg leeg in het opvangcentrum dan? Het blijkt inderdaad niet altijd even vol te zitten.

Misschien heeft het er ook wel mee te maken dat er weliswaar drugs gebruikt, maar niet verkocht mogen worden. Een vervelend dilemma. Het is dus niet zo vreemd dat de gebruikers en dealers hun zaken voor de deur afhandelen. Dat gaat nu alleen een stuk moeilijker. Dus wat doe je als overlastbezorgende dakloze verslaafde met een gebiedsontzegging? Dan zoek je het in het Willemskwartier of in de Wolfskuil. Want je moet ergens terecht voor je verslaving. Dat de politie in deze wijken de afgelopen jaren door een hardere aanpak nu juist de overlast omlaag heeft gebracht om er vervolgens achter te komen dat die elders de kop weer opstak, is dweilen met de kraan open. Lekker blijven uitdelen die ontzeggingen in het centrum. Dan kan de Grift misschien over een jaartje een opvangcentrum openen in Nijmegen- Oost of het Willemskwartier. Wellicht is het een suggestie om een huisdealer aan te stellen. Dan hoeven de gebruikers in ieder geval voor hun drugs de straat niet meer op. En een wc zullen ze er toch wel hebben?

Wat ook overlast voor de gemeente Nijmegen geeft, is een kleine misrekening met Europese subsidies. Het gaat in totaal om tien miljoen euro. Vervelend net nadat je als gemeente met veel pijn en moeite veertien miljoen euro aan bezuinigingen aankondigt. Deze bezuinigingen zullen onder andere plaatsvinden door het snijden in de eigen organisatie. Volgens ons heeft zich al een aantal ambtenaren kandidaat gesteld om naar een andere baan uit te kijken. Wat er nu precies fout is gegaan, blijft vaag. Het heeft volgens GroenLinksfractieleider Wou-ter van Eck te maken met “het verkeerde geschuif met subsidies”. Blijkbaar bestaat er dus ook een goede manier om met subsidies te schuiven. De Gelderlander kopte laconiek “Plusje moet minnetje zijn”. Is het dan niet mogelijk om via wat geschuif van een minnetje weer een plusje te maken? Dan mag de accountant van de gemeente tevens onze boekhouding komen doen.

Waar eveneens nog het nodige geschoven kan worden, is in de cultuurbegroting van wethouder Ton Hirdes. Hoewel Nijmegen extra geld vrijmaakt voor cultuur, is het voor een aantal instellingen onzeker hoe zij volgend jaar verder moeten. Het gaat onder andere om Doornroosje, het Steigertheater, LUX en de Lindenberg. Hirdes heeft nu het idee opgevat te gaan schuiven met de instellingen zelf. Roosje in de schouwburg? De Steiger in de Lindenberg? De muziekprogrammering van LUX naar Roosje? Hirdes schuift zich suf. Of dit allemaal geld oplevert, is nog een vraag. Misschien moet Hirdes raad vragen bij partijgenoot Wouter van Eck aangezien hij wel zicht schijnt te hebben op al dan niet verkeerd geschuif. Een ding is zeker: de arme Hirdes krijgt er hoofdpijn van.

Over hoofdpijndossiers gesproken. De Kamer van Koophandel (KvK) is geheel op eigen houtje een campagne tegen de nieuwe stadsbrug en voor het doortrekken van de A73 begonnen. Volgens berichten doet ze dat namens het bedrijfsleven van Nijmegen en omgeving. De Nijmeegse Stadskrant staat, zoals iedere legale onderneming, verplicht ingeschreven bij deze Kamer. Toch kunnen wij ons niet herinneren dat onze mening over de nieuwe stadsbrug is gevraagd. Sterker nog, we kennen geen enkele onderneming die gebeld is met de vraag of de KvK namens hen voor of tegen iets mag zijn. Laat staan dat hiervoor een convocaat voor een ledenvergadering is verstuurd. Namens wie spreekt dit voorzover wij dachten vrij onschadelijke adressenverkoopkantoor nu eigenlijk? In ieder geval niet namens ons en een groot aantal andere verplicht ingeschrevenen aan wie niets is gevraagd.

Misselijk worden we al van het idee, drijvend wonen op de Waal. De Indiase architect Subash Taneja uit de Himalaya kwam met het idee om vier cirkelvormige houten flats in de Waal te bouwen. Nu hebben we niets tegen leuke ideeën maar bij de gedachte aan wonen op een rivier die een hoogteverschil van acht meter heeft, komen bij ons de antiperistaltische bewegingen pas goed op gang. We geven het toe, zeebenen hebben we niet. Bovendien voelen we ons niet lekker als we bedenken hoe vanuit zo’n op-en-neergaande woning vanuit diverse hoeken is te zien hoe een koe of varken in het slachthuis wordt afgemaakt.