Jammer voor de inwoners van Dukenburg – dat ligt vlakbij Nijmegen – maar de plannen voor een coffeeshop in dit stadsdeel gaan niet door. Districtschef Garsen van de politie vreest bij nader inzien een te grote aanzuigende werking op jongeren uit omliggende gemeenten. Bovendien kon er geen ondernemer gevonden worden die bereid was om voor slechts een jaar zijn hasjiesj te slijten op de meubelboulevard. Jawel, want dit bleek na veel onderzoek de aangewezen plek voor een shop. Leek ons wel handig. Kun je gelijk bij de aanschaf van je nieuwe bankstel even wat te blowen scoren. En al die hangjongeren zijn ook van de straat. Het hangt waarschijnlijk een stuk lekkerder op zo’n gloedjenieuw waterbed dan tegen de eerste de beste lantarenpaal.

Waarom niet aan jongerencentrum Staddijk gedacht? Het gedoogbeleid is ooit begonnen met de verkoop van softdrugs in Doornroosje. Dat moet in Dukenburg ook kunnen. Met de opbrengst van de verkoop kunnen dan weer een paar jongerenwerkers betaald worden. Gewoon een kwestie van commercieel denken.

Dat commerciële denken in het welzijnswerk is toch al een nieuwe trend. Het schijnt dat er een heuse prijzenoorlog woedt in deze sector. Welzijnsorganisatie Tandem ondervindt hier de gevolgen van. Gemeenten en instellingen gaan tegenwoordig shoppen voor de goedkoopste welzijnswerker. Die vinden ze blijkbaar niet bij Tandem. Door deze ontwikkeling en bezuinigingen verkeert de organisatie op het randje van een faillissement. Dat er iets moet gebeuren bij Tandem is al veel langer duidelijk. Dus wat doe je als je zaak op de fles dreigt te gaan? Dan houdt je uitverkoop. In dit geval gaat het personeel in de aanbieding. Zo’n vijftig medewerkers moeten binnenkort op zoek naar een nieuwe baan. Tandem wil meer met tijdelijk personeel gaan werken. Kwestie van concurrerend werken.

Waar ze geen last hebben van concurrentie, is LUX. De Nijmeegse cultuurtempel is immers vrij uniek met de combinatie van film, muziek, debat, theater en beeldende kunst. Wel jammer dat de bedrijfsvoering dan zo’n zooitje is. Dat concludeert het onderzoeksbureau AEF tenminste. Toch wel vreemd dat directeur Ted Chiaradia ontslag dreigt te nemen als er vanuit de politiek geen oplossing komt voor het noodlijdende centrum. Dat is nog eens verantwoordelijkheid nemen. Hij noemt het feit dat LUX nog bestaat meer geluk dan wijsheid. Dat is jezelf een brevet van onvermogen geven.

Zodoende kwam de gemeente op het idee naast Chiaradia een zakelijk directeur aan te stellen. En directeur Krielen van de Keizer Karel Podia (De Vereeniging en Stadsschouwburg) weet ook al wie dat moet worden. Juist, hemzelf. Via een soort open sollicitatie in De Gelderlander laat hij weten wel in te zijn voor de functie. Chiaradia weet van niets. Dat belooft wat voor de toekomstige samenwerking tussen LUX en de Keizer Karel Podia.

Over samen gesproken. Bij de naam Twin Towers breekt de meeste mensen sinds nine-eleven het angstzweet uit. Maar niet bij de bouwmeesters van D66. Die zien een setje woontorens, een aan de centrumzijde en een aan de westkant van de spoortunnel helemaal zitten. Met een vliegveld, net over de grens, weten wij niet of we wel mee moeten juichen. Volgens de democraten versterken deze twee torens de eenheid tussen centrum en west. Bij het puinruimen zeker? De torens moeten dertig woonlagen hoog worden, zo om en nabij de honderd meter. “Mensen vinden het prachtig om lekker hoog te wonen”, aldus D66. Misschien brengt een bezoekje aan Dukenburg D66 wel weer wat tot bezinning. En anders doet een bezoekje aan de megatorens in Tilburg en Rotterdam dat wel. Daar blaast de windval van de superflats je alle kanten op.

Whoeeii. De stem achter Ernie en Kermit van Sesamstraat, Wim T. Schippers, maakt een kunstwerk voor Nijmegen. Dat komt langs de toekomstige stadsas van de Waalsprong aan de A325 te staan. Nu is Schippers allesbehalve een conventioneel persoon, getuige zijn inrichting van de trouwzaal in het Amsterdamse gemeentehuis en tv- en radiowerk als Waldolala, de Barend Servetshow en Ronflonflon. Het kunstwerk moet de overgang markeren tussen stedelijke en landelijke omgeving. Ons lijkt een metershoge spruitjesschillende (landbouw) Guusje ter Horst (stad) wel passend.

Over Guusje gesproken, tot verrassing van velen was ook Deportatie- en Segregatiecommandante Rita V. te gast op het incrowddeel van de gemeentelijke nieuwjaarsreceptie. Terwijl een restje van de stad zich vermaakte op het speciaal afgesloten Keizer Karelplein moesten de bezoekers van het intieme deel, tot hun schrik, vaststellen dat ze blijkbaar tot dezelfde soort worden gerekend als de voormalig Nijmeegse studente. Sinds de moord op Theo van Gogh en het vrouw-rijdt-tasjesdief-dood-incident staat Rietje ook bekend als iemand die wat goedkope stemmingmakerij op een duidelijk ongepast moment niet uit de weg gaat. Iets waarvoor ze door rechtsgeleerd Nederland, onder wie de Nijmeegse professor Tak, en indirect ook door justitieel huurbaas Donner op haar vingers is getikt. Inmiddels balen wij ervan dat we niet bij de bobo-receptie aanwezig waren. We hadden haar graag, op grond van onze normen en waarden, de hand even niet geschud.