In deze donkere tijden voor de kerst is er van alle kanten weer volop aandacht voor de minder fortuinlijke medemens. Zo is er uit christelijke hoek verheugend nieuws te melden over het voortbestaan van De Verwondering, het koffiehuis voor daklozen. Door de donatie van de gemeente – een schamele 9000 euro – kan men daar weer een jaartje vooruit. Het college wilde hier eerst niet aan, omdat de opvang en hulp aan deze groep immers geregeld is in zogeheten zorgketens. Dat zijn de instellingen waar je als dakloze in deze stad verondersteld wordt te eten, te recreëren en te slapen. Dat de doelgroep zich niet zo thuis voelt in de genoemde ketens blijkt wel uit het feit dat een aantal daklozen liever in een tentje onder de Waalbrug sliep dan in de vele miljoenen kostende opvang aan de Van Schevichaven-straat. Hun kritiek: te veel geregel en te veel ketenen. Dat je iemand nog niet kunt verplichten ergens onder toezicht te slapen, was nog wel even een klein probleempje. De gemeente trachtte dat op te lossen door de daklozen weg te sturen omdat zij in overtreding waren met de Wet op Openluchtrecreatie. Volgens ons is er weinig recreatiefs aan bivakkeren onder de Waalbrug met een temperatuur rond het vriespunt.

Tevens werden we verblijd met het bericht dat er in Nijmegen een voedselbank komt. Wij gooien namelijk met zijn allen iedere dag tonnen eten weg, terwijl de helft van de wereld honger lijdt. Nu zelfs in Nederland steeds meer huishoudens het niet meer trekken, lijkt het de initiatiefnemers een goed idee om armlastige mensen te helpen met voedselpakketten. Het is wel wat wrang dat in een stad waar wij ons druk maken over tweede en derde bruggen, opnieuw in te richten pleinen en selfmade imams, mensen hongerlijden. Evengoed is het een positief initiatief. Misschien is het een goed idee als de Coöp in de Molenpoort de hekken voor hun container weer weghaalt, zodat ook de voor de voedselbank moeilijker bereikbare groepen, zoals de daklozen, mee kunnen delen in onze overvloed.

Over daklozen gesproken: Straat-magazine Impuls krijgt naar verwachting subsidie van de gemeente. De verkoop van het blad liep de laatste jaren terug van tienduizend naar zo’n zevenduizend exemplaren per nummer. In totaal komt het magazine ongeveer 55 duizend euro tekort. De provincie schenkt 35 duizend euro en de gemeentes Apeldoorn, Arnhem en Nijmegen zouden ieder zevenduizend euro moeten bijbetalen. Dat vinden we buitengewoon goed nieuws. Het betekent namelijk dat ook andere bladen met een ietwat idealistische inslag voor gemeentegeld in aanmerking komen. Dus beste vrienden en vriendinnen van college en gemeenteraad: kunnen we effe vangen?

Met de kerstdagen voor de deur (alle Flappies zijn gewaarschuwd) krijgen ook wij kerstwensen toegestuurd. Uit Amsterdam kwam een kopietje van een brief aan burgemeester Job Cohen. De afzender schreef erbij dat hij hoopte dat de hier studerende Van de Ven, landelijk bekend sinds zijn optreden bij Andries Knevel, ook binnenkort zou overlijden. Nu is het ongebruikelijk in deze rubriek in te gaan op ingezonden stukken, maar we willen erop wijzen dat iedereen wel een bepaald persoon kent die wat hem of haar betreft de tyfuskankertering kan krijgen. Een beetje Knevel krijgt zo’n doodswens er dan ook echt wel uitgetrokken. Theo van Gogh had geen Knevel nodig: die wenste in zijn columns geheel uit zichzelf Paul Rosenmöller van GroenLinks de smerigste hersentumoren toe. We bedoelen maar.

Dan hebben we het natuurlijk over de nieuwe religie van ‘Het Vrije Woord’. Mooi hoor, die vrijheid van meningsuiting. Het betekent bijvoorbeeld dat, omdat Van Gogh alle moslims voor ‘geitenneukers’ uitmaakte, wij de minister van deportatie Rita Verdonk, die net als Van de Ven in Nijmegen studeerde, een ‘dekzeug’ kunnen noemen. Want wij komen weleens op de boerderij. Zo is het ook niet kies, maar wel geoorloofd, om Bernhard voor ‘fout’ uit te maken. En zo kunnen we nog uren doorgaan. Dat doen we niet, we houden het graag netjes. Er zijn immers van die gestoorde types die vinden dat vrijheid van meningsuiting ook betekent dat je iemand zomaar in elkaar mag timmeren in de naam van God, Allah, Marx, Pim, Theo of andere idolen.

Natuurlijk zijn er ook stadsgenoten op wie we wel trots mogen zijn: stripheld Dirkjan is door het universiteitsvolkje uitverkoren tot De Grootste Radboudiaan. We kunnen wel stellen dat we dit de verstandigste keuze vinden die gemaakt kan worden bij dit soort wedstrijden. Er zijn tenslotte meer mensen die de verhalen van Dirkjan kennen dan de columns van Van Gogh of Fortuyn. Ook Dirkjan veroorzaakt de nodige maatschappelijke beroering, zie de ingezonden brieven in De Gelderlander. Bovendien is dit iemand die je wel met goed fatsoen direct met de voornaam mag aanspreken. Wat ons betreft dé keuze voor De Grootste Nijmegenaar.

(AN, RZ)