GroenLinks doet aan zelf-onderzoek, want het verloor, voor henzelf totaal onverwachts, drie zetels. Waar kwam dat door? Intrigant las in de pers dat Lenie Scholten zichzelf verwijten maakt. Omdat ze zich, als ‘realo’, niet beter heeft geprofileerd naast ‘fundi’ Wouter van Eck. De uitgesproken gedachten van Wouter over het beperken van het autogebruik zouden nu te overheersend in the picture zijn gekomen. Intrigant denkt dat Lenie zich weinig verwijten hoeft te maken. De pers pikt nu eenmaal de uitgesproken ideeën van Wouter eerder op. En vergroot ze nog wat uit. Daar valt immers een sappig verhaal van te maken. GroenLinks zou zich eerder achter de oren moeten krabben over de selectie van de wethouderskandidaten. De nieuwe wethouderskandidaat naast Scholten, voormalig raadslid Jan van der Meer, voelde zich te goed om in de raad te gaan zitten. Van der Meer had gekozen voor een ‘alles of niets’-scenario. Wethouder worden of stoppen met politiek. Dat was natuurlijk zijn goed recht. Zijn partij plaatste hem ergens onderaan op de lijst. Een en ander wekte al enige verbazing. Maar het werd nog merkwaardiger toen Van der Meer in het openbaar begon te roepen dat hij voor de herbouw van de donjon was. Terwijl zijn partij toch een nadrukkelijk tegenstander was en zal blijven. Heel wat traditionele GroenLinks-kiezers zullen zich afgevraagd hebben waarom hij of zij, als het om de donjon ging, nog wel op deze partij zou stemmen. Maar goed, Jan van der Meer is inmiddels toch wethouder geworden. En dat is om twee redenen eigenlijk heel merkwaardig. Hij staat te boek als ‘plannen- Jan’, die voortdurend met nieuwe ideetjes komt. Iets wat typisch een taak van een raadslid is en niet van een wethouder. Bovendien is de man, die in zijn tijd als voorman van de Groenen de begrippen links en rechts achterhaald vond, nu lid van het meest linkse college van Nederland. Of van één van de meest linkse. Want Intrigant kon toen hij dit opschreef nog niet inschatten, of er inmiddels nog meer colleges zoals in Nijmegen bijgekomen zijn.