[ vooraf ]
---
Domjon: het referendum
---
Domjon: de propaganda
---
[ recensies ]
---
|Hap|
De beste ballen van Nijmegen

---
|CD|
Bencer krijgt zonder Spud meer smoel

---
[ verder ]
---
|Column|
Intrigant

---
Nijmeegse Zaken
---
Kort en Bondig
---
[ cartoon ]
---
Klein klein kleutertje wat doe je in mijn hof...
---
[ meest gelezen ]
---
Artikel:
Eddie en Alex van Halen
en hun Nijmeegse wortels <
Editie: februari 2011

---
Artikel:
Torre en Roos
nog lang niet uitgespeeld

Editie: juli 2013
---
Artikel:
Stalkende politie

Editie: juli 2013
---
Artikel:
Het Stadskrantlijsttrekkersdebat 3/3
Editie: februari 2006

---


Bencer krijgt zonder Spud meer smoel

door Ricardo Warner

In 2003 debuteerde de Nijmeegse band Spud Bencer met het verrassende album Common Man. Nu komt de viermansformatie met een nieuwe cd getiteld Bencer. Wat opvalt is dat de band na het debuutalbum gegroeid is en meer smoel heeft gekregen. De nummers op het nieuwe album zijn ontdaan van alle onnodige fratsen en hebben daardoor aan kracht gewonnen. Dat is ook de reden dat de band zich nu kortweg Bencer noemt.

De muziek van het viertal is nog het best te omschrijven als melodieuze rock- en gitaarmuziek. Bovenal speelt Bencer catchy popliedjes met fraaie harmonyzang. Op beide albums staan uitsluitend eigen nummers waarvoor met name bassist Eef Dijkstra en leadzanger/gitarist Frits Mulder verantwoordelijk zijn. De teksten zijn van de hand van Mulder. Verder bestaat de band uit drummer Jeroen van den Berg en leadgitarist Theo Verheggen.


Het in eigen beheer totstandgekomen Common Man is op meerdere plekken opgenomen met behulp van de mobiele studio van Mystic Machine uit Nijmegen. Op dit album staan twaalf uiteenlopende nummers en er zijn verschillende invloeden hoorbaar. Soms heeft het iets weg van The Nits, zoals in Salto Mortale en het vrolijke Sad Song. Dan weer klinken The Counting Crows er in door, zoals in het titelstuk Common Man. In het instrumentale Waltzing Spud wordt ook een wals niet geschuwd en lijkt de gitaarpartij op die van The Shadows.

Op het nieuwe album Bencer, opgenomen in de Nijmeegse Big Mouth studio, klinkt de band een stuk volwassener en evenwichtiger. Niet alleen heeft de muziek daardoor aan zeggingskracht gewonnen, het heeft ook een meer eigen, herkenbaar geluid gekregen. Op het album staan zes tracks waarvan het ingetogen Sunday door zijn eenvoud indruk maakt. In de up-tempo nummers Stuck en The Parkers wordt de nadruk meer op het leadgitaarwerk gelegd waardoor deze wat steviger klinken. Henanou en Let ‘m Bleed zijn vooral pakkende en lekker in het gehoor liggende popliedjes. Sterk zijn de meerstemmige zangpartijen waarbij alle bandleden de achtergrondvocalen verzorgen. Deze samenzang, met de warme, sobere stem van Mulder en het sprankelende gitaargeluid van Verheggen, zorgt voor een vol, melodieus geheel en doet bij vlagen denken aan de Jayhawks en Brendan Croker.

Vooralsnog is Bencer geen liveband die vaak optreedt. Zoals de band het in het nummer Home bezingt: don’t sell your soul to the drugstore man, he leads you to the streets of no man’s land, take my shoulder and I’ll see you home. En dat is precies de plek waar de sfeervolle luisterliedjes en melodieuze composities van Bencer het best tot hun recht komen.

Info: www.mysticmachine.nl

 

Webmaster: Joris Teepe