[ vooraf ]
---
Schandaal Park ’44
---
Laat de Stadskrant uw mening horen

Een sober jubileum
---
[ recensies ]
---
Verstaanbare maar niet wereldschokkende Boeijen
---
De donkere toekomst van gentechnologie
---
[ verder ]
---
|Column|
Intrigant

---
Nijmeegse Zaken
---
Kort en bondig
---
[ cartoon ]
---
Cartoon Rob Derks, augustus 2002
---
Steeds meer kranten stappen over op het formaat van De Nijmeegse Stadskrant
---
[ meest gelezen ]
---
Artikel:
Dziga helpt beginnende filmer op weg
Editie: maart 2005

---
Artikel:
Editie: juli 2013

---
Artikel:
Torre en Roos
nog lang niet uitgespeeld

Editie: juli 2013
---
Artikel:
Stalkende politie

Editie: juli 2013
---


Verstaanbare maar niet wereldschokkende Boeijen

door Mike Donkers

In 1982 was er maar één Nijmeegse artiest die er landelijk toe deed: Frank Boeijen. Frank debuteerde het jaar daarvoor met het album ‘1’. Hij scoorde hiermee zijn eerste radiohitje, ‘Verjaardagsfeest’. Het nummer bereikte slechts de tipparade, maar de naam Frank Boeijen werd hiermee gevestigd.

Boeijens tweede lp werd simpelweg ‘Twee’ genoemd. Van deze plaat werd de single ‘Zo Mooi’ getrokken. Wederom kwam Boeijen niet verder dan de tipparade. Het jaar daarop scoorde hij pas echt met het nummer ‘Linda’ en het album ‘1001 Hotel’. Nederpop was in en Frank Boeijen stond op dezelfde hoogte als Doe Maar en Toontje Lager.
Opvallend is dat er in die tijd een duidelijke overeenkomst in de sound was van de diverse nederpoppers. Zo waren er duidelijke invloeden van ska en reggae. Op ‘Twee’ zijn dat voornamelijk de nummers ‘Liebling’, ‘De Sirenen’ en ‘Fantasie’. Daarnaast was het geluid van de vroege nederpop duidelijk beïnvloed door de Engelse punk en new wave, maar dan wel in een heel brave variant.

De overeenkomst in het geluid tussen de populaire nederpopbands zat hem in het feit dat ze allemaal door het hetzelfde label werden uitgebracht. Vaste producer op het Telstar-label was Erwin Musper, nu bekend van zijn nationale en internationale werk met onder anderen Van Halen, Anouk en Van Dik Hout. Dat hij toen nog wel wat moest bijleren, blijkt uit het feit dat de productie van ‘Twee’ nogal doffig klinkt.

De ritmesectie van de Frank Boeijen Groep op ‘Twee’ wordt gevormd door bassist Nels Busch en drummer Henk Wanders. Dit duo ging na de Frank Boeijen Groep ieder zijn eigen weg, maar momenteel hebben de twee elkaar weer gevonden in het muziekgezelschap ®chestra. De toetsen op ‘Twee’ worden bespeeld door Jos Haagmans. Haagmans werd daarna ook zelf producer en heeft al jaren zijn eigen Eurosound-studio in Herveld.

Kortom, het is niet alleen goed gekomen met Boeijen zelf. Ook voor de mensen om hem heen vormde het succes een springplank. In 1982 durfde niemand dat te dromen, vooral niet omdat het tweede album van de Frank Boeijen Groep geen hogere plaats bereikte dan 46 in de albumlijst. Achteraf is Frank zelf ook niet zo blij met de plaat, „omdat er te weinig geschikt materiaal voor handen was”. ‘Twee’ is inderdaad geen wereldschokkende plaat, maar opvallend is dat Boeijen hier erg goed verstaanbaar is. Dat zou later wel anders worden.


Frank Boeijen Groep – Twee
Telstar/Killroy, 1982
www.frankboeijen.nl

 

Webmaster: Joris Teepe