vooraf
---
Stigmatiserende burgemeester
---
Airport Nijmegen
---
De Montage
---
recensies
---
Muziek die het hart raakt
---
Nostalgie en plezier op 80 ’s Verantwoord
---
Al het andere is wachten
---
verder
---
Column
[Intrigant]

---
Nijmeegse Zaken
---
cartoon
---
Grootste Nijmegenaar
---
[ meest gelezen ]
---
Artikel:
Nijmegen woongroepstad van Nederland
Editie: juni 2004

---
Artikel:
Eddie en Alex van Halen
en hun Nijmeegse wortels <
Editie: februari 2011

---
Artikel:
Onbederf'lijk Versus voetbal
Editie: november 2004

---
Artikel:
Het Stadskrantstatendebat Editie: februari 2011

---

Muziek die het hart raakt

door Max van Wel

Voor wie erbij was, maar vooral voor wie het heeft gemist: de première van Theo Hoeks project Gemengde Noten tijdens de 19e Music Meeting in 2003 is sinds enige tijd op dvd verkrijgbaar. Het concert van zijn bijzondere composities waarbij Nederlandstalige gedichten gezongen werden door twee Irakese zangeressen en een Iraanse zanger, begeleid door het Metropole Orkest, maakte destijds grote indruk. Het publiek werd muisstil en sommigen waren zichtbaar geroerd. Ook de live-registratie op dvd is om kippenvel van te krijgen. Solisten en orkest schitteren alsof ze de engelen in de hemel willen overtreffen. De Nijmeegse componist is dan ook niet over een nacht ijs gegaan bij dit project. Ruim anderhalf jaar werkte hij eraan, bezocht de solisten soms tien keer, paste voortdurend zijn materiaal aan, en liet ruimte voor improvisatie. Dat diens composities een uitzonderlijke vermenging zijn van uiteenlopende muziekculturen en toonsystemen, interesseert de doorsnee luisteraar wellicht weinig. Het onderkennen van muzikale hoogstandjes met asymmetrische patronen uit de Perzische muziektraditie is slechts interessant voor de kenners. Wat telt is of de muziek het hart raakt. En dat doet het indringend vanaf het eerste nummer, met een onwerkelijke schoonheid van klanken. Dat de letterlijke tekst van de gedichten niet altijd even duidelijk is te verstaan, doet daar niets aan af. Bovendien zijn de liederen voorzien van ondertiteling, net zoals dat vaak gebeurt bij opera’s. De solisten zijn ronduit grootheden, die we hopelijk nog vaak krijgen te horen. De prachtige stem van de Irakese Baider Khalaf is om gehecht aan te raken, zo fraai en helder als zij zingt. Haar landgenote Farida heeft een warme altstem die een zinsnede als “O mijn god, wij zijn aangekomen maar weten de weg nog niet” laat hangen in je hoofd. Ali Safavian, afkomstig uit buurland Iran, zingt ingetogen zonder daarmee onder te doen voor de zangeressen.


foto: Gerard verschooten


De muzikale registratie die in handen was van de Nederlandse Programma Stichting klinkt als een klok. Daarentegen is de wijze waarop de uitvoering in beeld wordt gebracht amateuristisch. De cameravoering vanaf enkele vaste punten is onbeweeglijk en statisch, zonder in- of uitzoomen. Toch doet dat geen afbreuk aan het geheel, het verhoogt eerder de aandacht voor de muziek. Storend is dat bij het afspelen alleen de totale speelduur wordt aangegeven en niet de tijdsduur per nummer. En door een slordigheid klopt de nummering op de omslag niet omdat het keuzemenu als een track telt. Helaas bevat de schijf zelf verder geen extra informatie. Dat had gemakkelijk gekund, want de totaalduur beslaat iets meer dan zestig minuten. Maar het zijn wel zestig prachtige muzikale minuten. Gemengde Noten wordt door Theo Hoek in eigen beheer uitgebracht, dus op is op. Voor het relatief luttele bedrag van 15 euro (inclusief verzendkosten en het originele programmaboekje met de gedichten) is de dvd te bestellen via zijn website, waarop fragmenten zijn te beluisteren. Een aanrader om te hebben of te geven als bijzonder geschenk. Wat een geluk dat dit is vastgelegd!


Voor informatie zie:
www.theohoek.nl

 

Webmaster: Joris Teepe