Dat politiek een kwestie is van keuzes maken, moge duidelijk zijn. Het gaat er daarbij wel om de juiste te maken en de milieubewuste handen uit de duurzame mouwen te steken.

Er gaat een tot nu toe onbekende wereld voor ons open. De wereld van het aardgastankstation, de ‘bikedispenser’, de Waalsprinter, het transferium en de gedifferentieerde parkeervergunningen. Maar voegen deze maatregelen alleen iets toe aan onze woordenschat of ook aan het milieu?

De bikedispenser lijkt nu al ten onder te gaan aan publieke desinteresse: geen hond die er een fiets huurt. Het is dus zaak, bijvoorbeeld door gericht kortingen in het openbaar vervoer aan te bieden, de publiciteit en promotie van deze auto-ontwijkende maatregel in gang te houden.

De Waalsprinter, die langs de files op de Waalbrug rijdt, kan in 2008 blijven rijden. Extra haltes en meer bussen worden zelfs ingezet. Maar waarom is het startpunt, het transferium bij Ressen, alleen per auto te bereiken? En waarom is de lijn niet net even wat verder doorgetrokken naar Bemmel, om zo meer reizigers te genereren?

De Gelderse Milieufederatie (GMF) juichte het plan om gedifferentieerde parkeervergunningen in te voeren eind augustus uit volle borst toe. Zij zag het wel zitten: hoe vervuilender de geparkeerde auto, des te hoger het bedrag voor een parkeervergunning uitvalt. Anderzijds, hoe milieuvriendelijker de auto, des te meer korting de eigenaar tegemoet kan zien. Zelfs oplopend tot 100 procent, dat is gratis parkeren in het centrum van Nijmegen dus. Als dat geen verkoopargument isÉ

Maar het is toch maar een slap aftreksel als je weet dat het plan voortkomt uit de discussie over het geheel weren van ‘asobakken’ uit Nijmegen. Deze term kon zelfs landelijk op kritiek rekenen van burgers en politici die erg aan hun SUV'tje gehecht waren. Er ontstond een ware hetze tegen GroenLinks. Gevolg is dat diezelfde term nu angstvallig stilgezwegen wordt en we het met een zwaar afgezwakte variant moeten doen, die van de gedifferentieerde parkeertarieven.

Er is nog veel te doen. Sommige acties van de gemeente zijn toch echt niet veel meer dan symboolpolitiek: het behoud van een groenbosje, het planten van wat extra bomen en struiken in de wijk, het uitdraaien van enkele lampjes tijdens de Nacht van de Nacht (een schreeuw tegen de lichtvervuiling in Nederland) maar wel steeds meer monumenten en kantoren de hele nacht in het licht laten baden en niet te vergeten het vervangen van een stel kastanjes bij de Hema door een paar lindes, met elk een eigen waterreservoir.

En dan de verwarmde winterterrassen. GroenLinks, die vraagtekens plaatste bij deze overbodige en energieslurpende luxe, kon op hoongelach rekenen. Kennelijk mag klimaatbeleid niet tot enig ongerief of hinder leiden van wie dan ook. Maar zo verliest het aan geloofwaardigheid. Wanneer het linkse college minima advies op gebied van energiebesparing gaat geven en er een pakketje bij doet, bestaande uit onder meer spaarlampen is dat mooi. Maar als ze tegelijkertijd nalaat zelf stevig energie te besparen en de horeca voor de kat laat stoken, roept dat het beeld op van een moeder die haar kinderen zegt vooral te stoppen met roken, maar er ondertussen onder de afzuigkap wel zelf eentje opsteekt. Weg goede voornemens.

Arnout Drent

De klimaatnotitie is via www.nijmegen.nl in te zien.