Medio mei was onze Waalstad enkele dagen verstoken van busvervoer. Stakend Novio-personeel zorgde ervoor dat het terrein naast het stationsplein twee dagen een uitgestorven indruk maakte. De opluchting van reizigers na twee busloze dagen moest, los van later vervolgde stakingsacties, in Nijmegen nog een dagje worden uitgesteld. Want de gemeentelijke ontruiming, met maar liefst honderd man stoottroepen, van het nabijgelegen en gekraakte voormalige TPG-kantoor vereiste blijkbaar afzetting van het busstation.

Vrijdag 16 mei volgde de ontruiming van het bewuste pand door een gemeentelijke knokploeg van ME’ers, geüniformeerde agenten en ‘stillen’. Vooral laatstgenoemden lieten zich van hun zero-tolerancekant zien. Hetgeen in schril contrast stond met het bijna aandoenlijke verzet van de bezetters. Daar waar zij met barbies en met verfbommetjes gevulde teddyberen gooiden, ging de politie op een lompe en nietsontziende wijze over tot ontruiming en pakte dertien man op. Inclusief twee omstanders, onder wie een bejaarde man.

Daags na de ontruiming voerden de voormalige bezetters enkele keren een lawaaiactie uit bij het politiebureau. Toen ze dit wilden betreden om navraag te doen over het lot van de arrestanten, liepen ze tegen enkele dienders op, die hen vakkundig van de loopbrug knuppelden. Tijdens de stakingsperiode van de politie hadden mensen het nodige begrip voor haar zaak. Maar als het gaat om een publieksvriendelijk imago heeft zij bij ontruimingen nog een hoop te leren.

Een voetbalfeestje in het McDos Goffertstadion kost anderhalve ton. Aan het feit dat ook voetbalhatend Nijmegen hieraan meebetaalt, worden geen woorden vuil gemaakt. Nu wil de PvdA in Nijmegen de ton kosten van ‘vernieling’ in het TPG-pand verhalen op de krakers. Dat het pand reeds eerder flink ‘verbouwd’ is bij brandweeroefeningen, blijft hierin opvallend buiten beschouwing.



Saillant detail in de hele kwestie is dat al tijdens de ontruiming medewerkers van beveilingsbedrijf Beck uit Nijmegen het pand betrokken. Met twaalf tot twintig man bewaakten zij sindsdien het pand. Bij navraag is hun aanvankelijk onbekend voor hoe lang en zijn zij helemaal niet op de hoogte van die ene kunstenaar die via atelierverhuurder SLAK het voorste gedeelte huurt.

De gemeente liet 29 mei weten de sloop acuut te willen vervroegen naar juni. Herkraak drong zich al aan en de kosten voor beveiliging kunnen anders oplopen tot 1,5 miljoen euro. Als een betrapt kind dat nog probeert zich eruit te kletsen, reageerde zij dat ‘de beslissing om snel te slopen geen principiële daad is tegen kraak, maar simpelweg een pragmatische oplossing voor een acuut probleem’.

Flauwekul natuurlijk. Noodzaak is er niet, want de nieuwbouw start niet eerder dan eind 2009. De bewakingsdienst heeft nog geen huurders (lees: kunstenaars) in het pand gezien, en de brandweer sloopt het pand alleen maar verder met haar oefeningen. De krakers waren tenminste bereid er met hulp van vrijwilligers nog iets van te maken.

De berichtgeving in het lokale sufferdje is ook in deze kraakkwestie niet geheel zuiver. Zo meldde het dat de bezetters verfbommen met glasscherven erin gegooid zouden hebben richting de ‘sterke arm der wet’. Onzin, meldde een van de krakers. “Glasscherven erin maken de bom waardeloos’. Hitsige politiepropaganda dus, klakkeloos overgenomen door de stadsredactie van dit sufferdje.

Tijd dus voor de wettelijk geautoriseerde geweldsmonopolisten om hun imago eens op te poetsen. Wij dachten aan vervanging van het veldwachter-achtige blauwe standbeeld bij het politiebureau: een teddybeer, liefst roze. Dat verhoogt het knuffelbaarheidsgehalte van oom en tante agent.

Arnout Drent