[ vooraf ]
---
De Montage

---
[ recensies ]
---
De Stadskrant Verse Patattest
---
Tuesday Night Live
---
In gevecht met een luipaard in Namibië
---
[ verder ]
---
|Column|
Intrigant

---
Nijmeegse Zaken
---
[ cartoon ]
---
Nijmeegse archeologen misleid
---
[ meest gelezen ]
---
Artikel:
Nijmegen woongroepstad van Nederland
Editie: juni 2004

---
Artikel:
Eddie en Alex van Halen
en hun Nijmeegse wortels <
Editie: februari 2011

---
Artikel:
Braams blik
Editie: juli 2013

---
Artikel:
Het Stadskrantstatendebat Editie: februari 2011

---
Louis, strijder vóór de rechtsstaat


In dit verhaal bij het afscheid van Louis Sévčke zeg ik iets over de voormalige burgemeester van de gemeente Bemmel. Ik wil verzoeken te onthouden dat het hierbij niet gaat om de persoon, maar om de invulling van de functie.

Één van de vele zaken die Louis heeft gewonnen was het bezwaar tegen de sloopvergunning voor een monumentale boerderij aan de Wolfhoekseweg bij Ressen. Dit monument lag, helaas, vlak naast het tracé van de Betuwelijn. Toen dit prestigeproject in Den Haag door de paarse regeringspartijen werd doorgedrukt moest in onze regio veel waardevols wijken. In sommige leegstaande panden hadden zich krakers van GroenFront! verschanst, ook in deze boerderij. De bijnaam van dit bolwerk werd ‘de Boze Wolf’. Uiteindelijk werd, met enorm veel politie-inzet, het geweldloze verzet gebroken. De krakers werden afgevoerd, het monument werd direct daarop gesloopt. Dat was echter in strijd met de gemeentelijke monumentenverordening van de gemeente Bemmel. De toenmalige burgemeester van Bemmel had dus geen toestemming mogen geven voor de sloop en bovendien ten onrechte ingestemd met een illegale ontruiming. Louis won de procedure over deze zaak. De uitspraak van de rechter toonde aan dat de burgemeester van Bemmel had gekozen voor de macht, ten koste van het recht.

Wat ik van de verhalen uit de jaren tachtig weet, is dat de kraakbeweging toen de volgende slogan had: ‘deze rechtsstaat is de onze niet’. Met de kennis van nu is dat, naar mijn bescheiden mening, geen slimme leus. Ik propageer een ‘restyling’. Mijn voorstel is: ‘de rechtsstaat is van ons allemaal’. Daar hoeven we nu geen consensusbesluit over te nemen, maar ik wil wel vast een paar argumenten geven.
Een rode draad in het werk van Louis is het opkomen vóór de rechten van degenen die door de overheid tekortgedaan worden. Dat varieerde van het afdwingen van een correcte behandeling van gearresteerden tot het garanderen van bewegingsvrijheid van daklozen in onze stad, in Nijmegen.

Het is van groot belang om te beseffen dat in een goed functionerende rechtsstaat: - veiligheidsdiensten zich niet kunnen en mogen onttrekken aan democratische controle; - het vluchtelingenbeleid wél in overeenstemming moet zijn met internationale verdragen; - uiteraard ook de terrorismewetgeving fundamentele rechten moet respecteren. Deze al te actuele voorbeelden maken duidelijk dat we moeten voorkomen dat ónze rechtsstaat door de regerende politieke kaste voor haar eigen doelen wordt gegijzeld.

In álle bestuurders kan een ‘burgemeester van Bemmel’ schuilen, óók in linkse bestuurders. Iedere machtspositie vergroot het risico daartoe, zeker als de bestuurlijke omgeving verandert in een kritiekloze hofhouding. Dan dreigen arrogantie en machtsmisbruik. De democratische rechtsstaat heeft voor zijn voortbestaan kritische mensen nodig, die deze processen tijdig ontmaskeren.
Louis vervulde deze rol uitmuntend. Hij was heel precies en uiterst zorgvuldig. In rechtszaken zijn dat belangrijke eigenschappen. Zulke precieze, zorgvuldige mensen kunnen in de dagelijkse omgang echter hartstikke irritant zijn. Nou, Louis was dat niet. Hij was óók zachtaardig, hulpvaardig en belangstellend. En hij had een droog gevoel voor humor…

Dat we Louis moeten missen is iets wat ik nog niet helemaal kan geloven, wat ik me ook nog niet goed kan voorstellen. Wat ik wel weet is dat veel mensen iets van hem hebben geleerd. Samen zijn we als Louis. Laten we met elkaar afspreken dat we ons dat niet laten afpakken!

Wouter van Eck is actief binnen de milieubeweging en voor GroenLinks fractievoorzitter in de gemeenteraad van Nijmegen. De bovenstaande tekst werd uitgesproken bij de afscheidsbijeenkomst voor Louis Sévčke op 22 november 2005 in de St. Stevenskerk.




 

Webmaster: Joris Teepe