Sinds 1987 probeert de organisatie van het festival op het Valkhof de bezoekers te trakteren op aansprekende namen uit de bonte wereld van de popmuziek. Eerst nog onder de noemer de-Affaire maar sinds dit jaar heet het simpelweg Valkhof Festival. Logo en naam mogen dan veranderd zijn, de kwaliteit niet. Die blijft onverminderd goed, ook in de breedte. Soul, jazz, indie, metal, Nederlandstalig en wereldmuziek. Het staat er allemaal. Hieronder een selectie uit hetgeen dit jaar is te verwachten.

De grootste naam van het Valkhof Festival is de 36-jarige jazzzanger José James. Hij maakt de laatste zeven jaar furore met zijn smaakvolle fusie van soul en jazz. Deze twee genres vermengt hij met hiphopgeluiden, de muziek die zijn jeugd voor een groot deel bepaalde. Afkomstig uit Memphis, Tennessee, de stad die de soulmuziek een van haar iconische groepen bood: Booker T & the MG’s.

Uit Nederland pikken we vier namen op die de vaderlandse podia inmiddels van haver tot gort kennen. Het Eindhovense Stuurbaard Bakkebaard is een trio dat zich behendig langs de muziek van Tom Waits en Captain Beefheart laveert en zo een eigenwijze cocktail van rock, blues, country en psychedelica maakt. Op het podium een enerverende ervaring.

Psychedelica is wat het 23-jarige Noord-Hollandse wonderkind Jacco Gardner ons op zijn debuut Cabinet of Curiosities laat horen. Een wat verlegen jongen die als puber niet zoals veel van zijn leeftijdsgenoten zich bezighield met brommers, voetbal of gamen, nee, hij bouwde samen met zijn vader een eigen studio in hun garage. Daar maakte hij de plaat die Syd Barrett, de oprichter van Pink Floyd, vanwege zijn intensieve LSD-gebruik nooit meer uitbracht. Een prachtige ode aan de late jaren zestig vol mooie, melodieuze en vooral dromerige nummers met Clean the air als uitschieter.

En dan uit Nijmegen zelf: Torre Florim, grote man achter De Staat. Hij staat dit jaar niet met zijn eigen groep op het Valkhofpodium. Met de roodharige Duivense Roos Rebergen, oftewel Roosbeef, zingt hij nummers waarvan de teksten geschreven zijn door mensen met een verstandelijke beperking. Dit project heet De Speeldoos en is aan zijn tweede editie toe. Op de recensiepagina staat een bespreking van de recente Speeldoos-cd.

Metal vormt sinds zeven jaar een vast onderdeel van het festival, waar de organisatie van Fortarock er haar eigen avond heeft. Dit jaar met als twee toppers het Franse Hacride en de nog jonge Noorse band Kvelertak. Die laatste act biedt een mengeling van typische Scandinavische black metal en ouderwetse rock-’n-roll. Hacride is een groep waarbij de nauwkeurige instrumentbeheersing opvalt. Een aantal leden heeft het conservatorium afgerond en dat is te zien en te horen. Technisch zeer vakkundig en akelig precies.

Avant-garde is er in de vorm van saxofonist Colin Stetson. Deze brengt met zijn saxen de meest bizarre geluiden voort. Soms lijkt het of de man enkel met zijn saxofoon een heel orkest tegelijk laat horen, waarbij hij melodie en ritmesectie tegelijkertijd voortbrengt. Hetgeen Bobby McFerrin liet horen door met alleen stembanden de hit Don’t worry, be happy vol te zingen, doet Stetson met een tenorsax.

Uncle Acid & the Deadbeats mag in dit overzicht niet ontbreken. Hun geluid heeft alles te maken met het Britse Black Sabbath. De lage gitaren, trage ritmes en onheilspellende zang doen onwillekeurig terugdenken aan de tijd van klassiekers als Iron Man en Paranoid. Nostalgisch terug naar de vroege jaren zeventig dus.

Jacco Gardner: Noord-Hollands wonderkind   foto: Nick Helderman

Uncle Acid & the Deadbeats: erfgenamen van Black Sabbath foto: Ester Segarra

Afsluitend is Tamikrest evenzeer het bekijken en beluisteren waard. Deze Malinezen brengen een mix voort van blues, authentieke Malinese woestijnmuziek, rock, en afrobeat. Met lange gewaden en een podium met de inrichting van een originele Noord-Afrikaanse nomadentent voelt het alsof je in de verzengende Sahel-woestijn bent beland, de veertig graden Celsius moet je er zelf bij denken.

Met deze reeks namen moet het Valkhof Festival welhaast slagen als the place to be van 13 tot 19 juli. Nu maar hopen dat het eens droog blijft. •