Klik op het plaatje om te vergroten foto’s Max van Wel

In het vorige nummer signaleerden we een poëtische vorm van street-art: een gestileerd vormgegeven gedicht op A4-papier dat in het centrum was aangeplakt. Wie een beetje oplet, ontdekt ook andere gedichten met dezelfde markante opmaak. Vaak op onverwachte plekken, soms zomaar tussen de reclameposters. De auteur hiervan is Patrick ‘Liefde’ Voll, zoals hij zegt zijn naam te hebben gekozen. In 1977 geboren in Limburg en sinds vijf jaar „herboren in Nijmegen”. Vorig jaar november verloor deze docent audiovisuele vormgeving zijn baan waarna hij meer dan een half jaar werd gemangeld tussen uitkeringsinstanties en verstrikt raakte in bureaucratie. In die tijd begon hij met dichten.

Op 21 januari, een week na zijn verjaardag, besloot hij zijn gedichten te plakken op plekken in de stad. Prompt werd hij opgepakt. Na een kort verblijf in de cel en een verhoor kreeg hij een bon voor wat hij ziet als „creëren van kunst en vrije meningsuiting”. Als ‘pastafari’, waarmee hij het volgelingschap van de door hem bedachte levensfilosofie Pastafarisme aanduidt, correspondeerde hij over zijn arrestatie vervolgens met de burgemeester, die een gesprek afwees en het na twee brieven voor gezien hield.

foto website Patrick ‘Liefde’ Voll

Klik op het plaatje om te vergroten

De plakactie in januari was eenmalig, zegt hij. „Vrienden zorgen ervoor dat mijn gedichten nog geregeld opduiken in de stad. Zij plukken de gedichten van mijn hyvespagina en maken daarvan A4-posters die ze her en der aanbrengen.” Een titel voor een bundel heeft hij al, mocht er ooit een uitgave van verschijnen: ‘Het vliegend spaghettimonster’. Zijn taal, het Volleriaans Pastafarisme, „streeft de eenheid van het woord na door de dualiteit ervan uit te vergroten” en maakt onderdeel uit van zijn verwarring scheppende „allesomvattend magisch realisme”. Daarmee steekt hij als nar menig kunstenaar naar de kroon. • www.evl1.hyves.nl