Dinsdagavond 15 november om 21.00 uur werd Louis Sévèke vermoord op de hoek Van Welderenstraat-Eilbrachtstraat. De Nijmeegse Stadskrant probeert een aantal vragen te beantwoorden en zet daarvoor feiten op een rij.
Lijkt het niet eerder op een criminele afrekening zoals er dit jaar al zoveel zijn geweest in Nederland?
Die schijn heeft het doordat de moord zo openlijk gebeurde door een koelbloedige dader die het blijkbaar niets kon schelen of er mensen in de buurt waren die later een signalement konden geven. In dit plaatje past ook het moordwapen, waarover nog niet eerder is gepubliceerd. Een hulpverlener die ter plekke was, zag dat de kogels die de politie vond zo’n drie centimeter doorsnee hadden. Volgens een politieagent moet het een soort riotgun zijn geweest. En makelaar Endstra is bijvoorbeeld ook omgebracht met een riotgun. Maar Sévèke had niets van doen met de misdaadwereld. Niet uitgesloten is dat een professional uit het criminele milieu is ingezet door een opdrachtgever, want daar weet men te zwijgen: geen enkele dader van de criminele liquidaties die dit jaar plaatsvonden, is gearresteerd.
Was de moord te verwachten?
Nee, aanwijzingen voor een directe aanleiding ontbreken. Voorzover bekend waren er ook geen bedreigingen naar de persoon Sévèke of in de richting van de kringen waarin hij zich bewoog. Bovendien was Sévèke niet een publiek persoon die als boegbeeld optrad van linkse activisten waardoor een moord op hem symbolische betekenis kon krijgen. Niemand eist de moord echter op en er is geen verklaring achtergelaten of verstuurd.
Had Sévèke uitgesproken vijanden?
Sévèke stond vooral bekend als bruggenbouwer, zowel in eigen kring als tussen activisten en de gevestigde orde. De wijze waarop hij standpunten onderbouwde en zijn juridische aanpak dwongen op den duur zelfs respect af bij opponenten die hij kritiseerde. Sévèke was voor de gevestigde orde misschien lastig, maar nooit onredelijk. Anders ligt dat bij de veiligheidsdiensten. In het verleden heeft hij met onthullingen hun ontoelaatbare praktijken die het daglicht niet kunnen verdragen flink aan de kaak gesteld.
Wist Sévèke misschien iets waardoor hem het zwijgen moest worden opgelegd?
Een veelgehoord maar onwaarschijnlijk motief, ook al publiceerde Sévèke twee weken voor de moord nog een kritisch artikel dat veiligheidsdiensten straffeloos strafbare feiten begaan en daarmee zelf tot terreurdaden kunnen aanzetten, zoals het leveren van granaten aan de ‘Hofstadgroep’. Maar als iemand in Sévèkes kringen over explosieve informatie beschikt, wordt dat doorgaans veiliggesteld en gedeeld in een netwerk waarvan de betrouwbaarheid zich in de loop der jaren heeft bewezen.
Is er misschien sprake van een persoonlijke wraakneming door iemand wiens carrière of leven ooit is geschaad als gevolg van Sévèkes onthullingen in het verleden over de veiligheidsdiensten?
Zoiets is niet uit te sluiten, want mensen kunnen soms jarenlang met rancunes rondlopen die ineens omgezet wordt in een verstrekkende daad. Dit zal de recherche zeker nauwgezet onderzoeken.
Kan de moord niet beter worden onderzocht door de rijksrecherche in plaats van het korps Gelderland-Zuid dat immers vaak door Sévèke is bekritiseerd?
Daar valt veel voor te zeggen. Maar de meeste rechercheurs van het dertigtal dat het team vormt, komen van buiten Nijmegen. Bovendien heeft deze moord de aandacht van tal van onderzoeksjournalisten die de vinger aan de pols houden. Daarom zullen ze ervoor waken blunders te begaan zoals hun collega’s bij de moord op Nienke Kleiss, want zoiets biedt alleen maar voeding voor allerlei complottheorieën. Sévèkes huisgenoot en familie onthouden zich van elk commentaar omdat ze het rechercheonderzoek niet voor de voeten willen lopen.