Mannelijk gedrag veroorzaakte de kredietcrisis, stelt hoogleraar economie
Esther-Mirjam Sent van de Radboud Universiteit. Sent is een voorstander
van quota, opgelegde minimumpercentages, voor vrouwen in de top van het
bedrijfsleven. „Laat ze maar eens aantonen dat ze geen geschikte vrouwen
kunnen vinden.”
Waarom voelt u zich geremd?
„Dat is vooral in Nederland. Ik heb vijftien jaar in de Verenigde
Staten gewerkt. Daar voelde ik me meer gewaardeerd als vrouw dan hier.
Nederland loopt wat emancipatie betreft enorm achter. Hier is het echt
vechten tegen stereotypen en opmerkingen als ‘doe niet zo
moeilijk’. Onder dat mom wordt het vrouwen heel moeilijk gemaakt zich
opgenomen te voelen. Nederland staat samen met Pakistan onderaan op de
ranglijst met vrouwen in de top van het bedrijfsleven.”
U noemt Amerika een paradijs van emancipatie. Tegelijkertijd is het
een samenleving waarin mannelijke waarden zoals succes en
concurreren hoog in het vaandel staan?
„Ik denk dat er sprake is van een mannelijke samenleving waarin het
voor vrouwen heel makkelijk wordt gemaakt zich aan te passen. Kinderopvang
is supergoed geregeld, er zijn carriëremogelijkheden voor vrouwen.
Tegelijkertijd hoor je niet de roep om een papadag.”
U bent wel teruggekomen naar Nederland.
„Ik had heimwee en ik wilde mijn kinderen in een warme kring laten
opgroeien. Dat is in Nederland veel makkelijker.”
Omdat in Nederland meer aandacht is voor vrouwelijke waarden zoals
zorgzaamheid?
„Ik was lange tijd heel erg op mijn carriëre gericht. Dat ging
prima in de Verenigde Staten, daar is iedereen dat. Na een tijdje wilde ik
toch meer balans tussen privé en werk. Dat past beter binnen de Nederlandse
samenleving.”
Is de zeer geémancipeerde Amerikaanse samenleving niet het verhaal
van de vrouw die aan de top is gekomen door zich aan te passen aan de
mannelijke waarden?
„Ik denk dat je daar wel gelijk in hebt.”
Krijg je door meer vrouwen in topposities niet juist meer een Amerikaanse
samenleving met overheersende mannelijke waarden?
„Nee, dat is niet zo. Het blijkt dat meer vrouwen aan de top positieve
effecten heeft op vrouwen in de hele organisatie.”
Maar in het persoonlijke leven buiten het werk?
„Ik vind dat er een betere balans moet zijn, dat zorg niet alleen aan
vrouwen is voorbehouden en dat mannen net zo goed een bijdrage moeten
leveren. Aan de ene kant vrouwen meer bij het werk betrekken, aan de
andere kant moeten mannen zich thuis meer emanciperen en
ontplooien.”
Bestaat niet de kans dat u als econoom minder serieus wordt genomen nu u
zo voor vrouwen opkomt?
„De rol van vrouwen is slechts een klein onderdeel van mijn bijdrage
aan de wetenschap. Als ik het stempel krijg opgedrukt als degene die zit te
roepen om meer vrouwen op hoge posities, .so be it.. Het is een roep die
gehoord moet worden en waarvan ik ben overtuigd. Ik ga geen andere meningen
verkondigen om populair te zijn.”