[ vooraf ]
---
Exit Airport Niederrhein
---
De Montage
---
[ recensies ]
---
|Museum|
Vrijende bijen en verliefde konijnen

---
|Uitgaan|
Diogenes laat het hoofd niet hangen

2 reacties
---
[ verder ]
---
|Column|
Intrigant

---
Nijmeegse Zaken
---
[ cartoon ]
---
Het Mark Retera Ensemble
1 reacties
---
[ meest gelezen ]
---
Artikel:
Nijmegen woongroepstad van Nederland
Editie: juni 2004

---
Artikel:
Eddie en Alex van Halen
en hun Nijmeegse wortels <
Editie: februari 2011

---
Artikel:
Braams blik
Editie: juli 2013

---
Artikel:
Het Stadskrantstatendebat Editie: februari 2011

---

--==Geen zicht op resultaten ==--
Zwartepieten op de reïntegratiemarkt

De reïntegratiebureaus Alexander Calder en SagEnn helpen volgens de VVD en PvdA in de Nijmeegse gemeenteraad te weinig werklozen aan een baan. Het CWI en UWV zijn ongeorganiseerd, zegt de Algemene Rekenkamer, die het kabinetsbeleid controleert. De reïntegratiebureaus vinden op hun beurt dat de gemeentes de geleverde prestaties niet bijhouden.

door Job van der Meer

Moedeloos wordt Els Roetering, secretaris van de Landelijke Cliëntenraad, van het touwtrekken en zwartepieten op de reïntegratiemarkt. “Wat ons betreft is het begeleiden van een werkloze pas geslaagd als hij niet merkt dat hij in de keten van CWI, UWV en reïntegratiebedrijven zit.” De Algemene Rekenkamer concludeert in haar rapport dat het Centrum voor Werk en Inkomen (CWI) en uitkeringsinstantie UWV niet bijhouden hoeveel mensen in een traject komen of via hen een baan vinden. De Borea, de overkoepelende organisatie van commerciële reïntegratiebureaus, zegt hetzelfde over de gemeentes. Roetering vindt het triest dat met de huidige techniek zo’n cliëntvolgsysteem zo lang op zich laat wachten.

Een werkloze moet zich melden bij het CWI, waar hij een uitkering krijgt totdat hij weer aan het werk is. Wanneer de werkloosheid langer dan een halfjaar duurt, wordt hij overgedragen aan het UWV. Zij plaatsen hem bij een reïntegratiebedrijf, dat workshops, training en scholing verzorgt. Mensen met een bijstandsuitkering belanden bij de sociale dienst, die ook reïntegratietrajecten inkoopt. Nijmegen doet dat bij Alexander Calder en SagEnn.

“De mening van de klant in het reïntegratieadvies ontbreekt stelselmatig”, zegt de Rekenkamer. En bij de keuze voor een reïntegratietraject is onduidelijk wat elk bureau presteert. “Klopt”, zegt Roetering. “In het overzicht op de website van de Raad van Werk en Inkomen (RWI) brengt het ene bureau het nog mooier dan het andere, maar alle verhalen klinken ongeveer hetzelfde.” Het UWV herkent zich in het rapport van de Rekenkamer en zegt nog een lange weg te moeten gaan voor de cliënt echt inspraak heeft.

Die inspraak hoort de cliënt wel te hebben volgens de Individuele Reïntegratie Overeenkomst (IRO). Hij kan hiermee een traject aanvragen dat het best bij hem past. Hoewel de IRO pas in 2006 wordt geëvalueerd, geven volgens Roetering de eerste enthousiaste reacties hoop. Ze voegt er cynisch aan toe: “Maar als je bij het UWV geen tijd krijgt om te onderzoeken met welk bureau je aan de slag wilt, heb je feitelijk nog geen keuze.”

CWI en UWV zijn ongeorganiseerd. De werkloze is de dupe.
foto: Ton Gelsing
Unitas opent meldpunt klachten
In de hal van Werklozencentrum Unitas staat een vrouw te wachten voor het spreekuur. Ze wil graag haar dossier inzien, maar weet niet welke rechten ze heeft. Unitas opende op 17 februari een meldpunt voor klachten over reïntegratietrajecten. “De klachten die we binnenkrijgen, beginnen vaak al bij het CWI en UWV”, zegt Joke Schepers, een medewerkster van Unitas.


Klachten zijn er over de hele linie. Te weinig ondersteuning, een begeleider van het UWV die een traject niet op tijd regelt, en reïntegratiebureaus die te veel zelfstandigheid verwachten van mensen die al lange tijd aan de zijlijn staan. “Samen proberen we zo’n probleem helder te krijgen”, vertelt Schepers. “Mensen moeten tegenwoordig snel weer aan het werk en komen daarvoor in een traject terecht. Ze weten niet dat ze kunnen kiezen, of het wordt ze niet verteld, en dan overvalt zo’n traject ze. Veel klachten komen voort uit onwetendheid. Bij Unitas denken we mee over oplossingen of ondersteunen we soms bij een moeilijk gesprek.


Toch willen ook wij dat de klant zich zo veel mogelijk zelf redt.” Aan de verplichtingen van de wet valt niet veel te doen, maar de klacht wordt wel meegenomen naar de politiek. “Die wet is er nu eenmaal en je moet toch met CWI, UWV en een reïntegratiebureau in gesprek”, aldus Schepers. Unitas wil de klachten in kaart brengen en terugspelen naar het betreffende bedrijf. Het adviseert de Nijmeegse politiek, want als een instantie of reïntegratiebedrijf bij Unitas vaak negatief over de tafel komt wil de gemeente dit weten.

 

Webmaster: Joris Teepe