[ vooraf ]
---
Verborgen schatten van Nijmegen
---
Nijmeegse Troost

---
[ verder ]
---
|Column|
Intrigant

---
Nijmeegse Zaken
---
Kort en bondig
---
[ cartoon ]
---
Introductie in het kort
---
[ meest gelezen ]
---
Artikel:
Het Stadskrantstatendebat Editie: februari 2011

---
Artikel:
Onbederf'lijk Versus voetbal
Editie: november 2004

---
Artikel:
Editie: juli 2013

---
Artikel:
Behoefte aan het oorspronkelijke
verdwijnt nooit
Editie: juli 2013

---

--==Fietsen als hobby, werk en ideaal==--
Voormalig asieljurist ziet toekomst in de fiets

Als Jos Sluijsmans (43) naar zijn werk ging, reed hij altijd langs de file, over het fietspad. Hij liet liever de auto staan en zwaaide dan grinnikend vanaf de fiets naar zijn stilstaande collega’s. Toen hij besefte dat het met de dag drukker wordt op de Waalbrug en dat de fiets hét alternatief is, zegde hij zijn baan op. Sindsdien levert hij ‘fietsdiensten’.

door Frytskje Simonis

Het fietsen van en naar zijn werk beviel Jos Sluijsmans zo goed dat hij besloot om daarvan zijn werk te maken. Maar wat beweegt een asieljurist om fietskoerier te worden, om zich door weer en wind te vermoeien met andermans pakketjes? Ik vind fietsen gewoon leuk”, zegt Sluijsmans, „ik denk dat het heel belangrijk is om je werk met passie te doen. Toen ik minder plezier kreeg op mijn oude werk, greep ik de kans om voor mezelf te beginnen.”

Het was geen gemakkelijke start voor Sluijsmans. Hij moest verschillende ideeën tegelijk ontwikkelen en ontplooien om zo brood op de plank te krijgen. Hij begon met de interstedelijke koeriersdienst Arnhem–Nijmegen en benaderde een aantal ondernemers. „De meesten vonden het wel een heel sympathiek idee, maar het leidde niet tot concrete opdrachten.” Een echte koeriersdienst die ad hoc bestellingen kan brengen en halen was niet haalbaar. „Als ondernemer kun je immers niet naast de telefoon blijven wachten op aanvragen, dat brengt geen geld in het laatje”, legt Sluijsmans uit. Toen iemand hem vroeg om met een tandem met slechtzienden te gaan fietsen stemde hij daarmee in. Zo kwamen de eerste echte inkomsten binnen en was hij in staat om zijn diensten nog verder uit te breiden.

Sluijsmans vervoert inmiddels mensen en producten in alle soorten en maten. Hij past overal wel een mouw aan. Tijdens festivals in de stad zet hij een ligfietstreintje in en ook voor achttien dozen wijn of drie bosjes tijm springt hij op de fiets. Verschillende bedrijven laten nu hun producten door Sluijsmans bezorgen. „Het zijn vrijwel allemaal bedrijven die aansluiten bij mijn manier van werken, zij moeten feeling hebben voor mijn product.” Winkeliers als Scharrelslager Wim Coenen en de FunFoodFactory passen prima in het plaatje. Sinds kort steunt energieleverancier GreenChoice zijn initiatief. Sluijsmans plakte in ruil daarvoor het logo op zijn bakfiets. Volgens hem zijn de mogelijkheden nog lang niet uitgeput.

Frituurvet

Ook de overheid ziet dat het werkt. Sluijsmans ontving bij de start al een subsidie van de provincie. Met de gemeente overlegt hij inmiddels over een centraal afleverpunt aan de rand van het centrum voor de verschillende fietskoeriers. Vanaf hier zouden de koeriers winkels in het centrum kunnen bevoorraden. „Het is een uniek plan en zou erg goed zijn voor de stad. Veel mensen mijden het centrum ’s ochtends omdat ze balen van al het vrachtverkeer, dit zou een hoop schelen.”

Sluijsmans is een actieveling. Hij bruist van de plannen en oppert het ene na het andere idee. Fietsen met reclameborden, recyclen van frituurvet als brandstof, windmolens als kunstwerken in het landschap, hij raakt er niet over uitgepraat. Of hij niet beter uitvinder of plannenmaker had kunnen worden? „Ach, ik ben een ontzettende alpha, na een studie Spaans en een studie rechten kun je wel leuke ideeën hebben, maar of ze uitvoerbaar zijn kan ik niet bepalen.”

Zijn gedachten over milieu en vervoer, het idealisme wil hij graag overdragen. Hij wil laten zien ‘dat het kan’. Dus speelt hij zijn ideeën geregeld door naar anderen. Als lid van de Vereniging van Binnenstadondernemers brengt hij de vervoers-alternatieven bij collega-ondernemers onder de aandacht. „De winkeliers in de binnenstad hebben het steeds maar over het gebrek aan parkeerplaatsen. Ik weet dat wanneer de binnenstad autoluw wordt, het centrum veel meer publiek trekt. Dat zie je in Delft en dat kan ook hier. Ik weet zeker dat het werkt.”

Wat er in de toekomst nog op stapel staat, moet blijken. Sluijsmans heeft in ieder geval een ligfiets met nog meer laadvermogen op het oog, spreekt over het schrijven van een boek over fietsen, piekert en droomt over fietsen of treintjes op zonne-energie. In ieder geval houdt het steeds verband met zijn grote passie. Hij is het zeker nog niet beu. Zelfs de regen kan hem niet uit het veld slaan. „Een dag lang is dat natuurlijk niet leuk, maar een beetje nat worden vind ik niet erg.”

 

Webmaster: Joris Teepe