[ vooraf ]
---
in memoriam
Albert Santing

---
[ Braams blik ]
---
Henk Braam kijkt naar Nijmegen
---
[ Cartoon ]
---
Geen verdere bomenkap Heiderijk
---
[ Recensies ]
---
[ hoor ]
Talentvolle Lea maakt belofte nog niet helemaal waar

---
[ raad ]
Popquiz in gezellige Nijmeegse huiskamers

---
[ verder ]
---
|Column|
Dik Hout
Schrappen subsidiebanen

---
|Column|
Nijmeegse Zaken

---
Kort en bondig
---
[ meest gelezen ]
---
Artikel:
Dziga helpt beginnende filmer op weg
Editie: maart 2005

---
Artikel:
Editie: juli 2013

---
Artikel:
Torre en Roos
nog lang niet uitgespeeld

Editie: juli 2013
---
Artikel:
Het muZIEum opent gesloten ogen <
Editie: juli 2013

---


--== achtergrond ==--

De wereld redden in een ijsbeerpak

Eind vorig jaar was er de veelbesproken klimaattop in Denemarken. Volgens kenners had de gemiddelde ansichtkaart ‘groeten uit Kopenhagen’ meer inhoud dan de slotverklaring. Een groep verontruste Nijmegenaren vond dat maar niks, en besloot zelf in actie te komen voor het klimaat.

door Rick Hovens

Zomaar een donderdagmiddag. De actieve kern van Klimaatactie Nijmegen is bij elkaar. Ze gaan voor de tweede keer de straat op voor een actie tegen terrasverwarming. Eén van hen is Alina Salomon. „Dit is een goed voorbeeld van een positieve actie”, vertelt ze. „De cafés die toegezegd hebben om geen verwarmings­elementen bij hun terrassen te installeren, krijgen van ons een sticker ‘onze klanten zijn geen watjes’. Er zijn zelfs cafés die naar aanleiding van onze eerste ronde dekens hebben aangeschaft als alternatief voor de verwarming. Erg leuk om te zien dat een positieve actie zo’n effect kan hebben. Maar onze acties zijn niet altijd positief van insteek”. Dit wordt beaamd door Salomons medekernlid Ronald Aalders:
„Zo hebben we een paar maanden geleden nog een spandoek op de elektriciteitscentrale gehangen, om te wijzen op de negatieve milieueffecten van energiegebruik. Sommige medewerkers reageerden daar dan wel weer erg goed op. Waarschijnlijk omdat onze acties altijd ludiek van aard zijn, en het een hachelijke situatie was om die doeken op te hangen.”

De kerngroep van de Klimaatactie bestaat uit ongeveer vijf personen. „Maar,” zo vervolgt Salomon „daar hangt een groep omheen van mensen die alleen bij de acties zelf betrokken worden. Onze doelstelling is om elke maand een actie te houden. Zo hebben we al met een warmtezuil op het station gestaan, en de aandacht gevestigd op de open koelingen in de supermarkt. Maar we houden ook informatieavonden, zoals over klimaatvluchtelingen.”

Afgeschoten

Het coalitieakkoord van het nieuwe college is ambitieus over de klimaatdoelstellingen. Aalders: „Maar de gemeente heeft in een vorige periode haar doelstellingen niet gehaald. En toen was ze nog slechts bezig met de simpel door te voeren maatregelen. Als je ziet hoe lastig dat al gaat, is het nog maar de vraag hoe het moet nu het echt moeilijk wordt. Bovendien zijn veel plannen nog niet echt concreet”. Collega Jan Schoorl wijst in dit kader fijntjes op de plannen voor het Huis van de Topsport. „Er gaan geluiden op dat dit in het Goffertpark komt. Een slecht idee, want slecht bereikbaar. Er zal extra infrastructuur voor autoverkeer aangelegd moeten worden. Terwijl een locatie langs de Nieuwe Dukenburgseweg veel minder problemen oplevert. In het coalitieakkoord zijn de partijen heel vaag over de locatie. En ook als je gaat kijken naar andere mobiliteitskwesties gebeurt er weinig. Zo is het oude mobiliteitsplan van Jan van der Meer vorig jaar nog afgeschoten in de raad. Het college heeft heus ambities, maar weet tot dusverre niet hoe deze uit te voeren.”

Hoe het anders kan illustreert Clarence Rose. „In de Duitse stad Hannover hebben ze hele duidelijke afspraken gemaakt over de levering van energie. Daarbij vragen ze een heel klein beetje extra geld voor de levering van energie aan de huishoudens. Al die kleine beetjes bij elkaar zijn nog een flink bedrag, wat gebruikt wordt voor ambitieuze milieuplannen. Zoiets zou hier ook kunnen. De gemeente moet ook durven investeren, om zo bijvoorbeeld een lage prijs te garanderen voor duurzame energie. In de toekomst bepalen energiekosten voor een belangrijk deel de hoogte van de woonlasten. Er liggen dus grote kansen in energiebesparing, en daarom voeren wij ook deze actie tegen energieverslindende terrasverwarming.”

En zo gebeurt het dat Rose en Salomon gekleed als ijsberen, symbool voor klimaatsverandering, de straat opgaan. Het levert opvallend weinig reacties op, al vraagt een vrouw of het hier een vrijgezellenfeest betreft. Duidelijk: de activisten moeten nog wat aan hun bekendheid doen. Aan het enthousiasme zal het niet liggen: gewapend met een gettoblaster met reggaemuziek trekt de groep van terras naar terras. Bij elke kroeg die ze aandoen wordt, na een kort gesprek, de sticker op een prominente plek geplakt. De reacties van het personeel zijn daarbij over het algemeen positief. Al was er bij een café nog wat gesteggel over een warmtekanon in een serre. Na de belofte dat dit niet aangaat als de deur openstaat, wordt de felbegeerde sticker alsnog geplakt.

Wellicht is de bekendheid van de groep nog niet zo groot, maar aan de inzet ligt het niet. Dit belooft nog veel voor volgende acties. •

 

Webmaster: Joris Teepe