„Zo hebben we een paar maanden geleden nog
een spandoek op de elektriciteitscentrale gehangen, om te wijzen op de
negatieve milieueffecten van energiegebruik. Sommige medewerkers reageerden
daar dan wel weer erg goed op. Waarschijnlijk omdat onze acties altijd ludiek
van aard zijn, en het een hachelijke situatie was om die doeken op te
hangen.”
De kerngroep van de Klimaatactie bestaat uit ongeveer vijf personen.
„Maar,” zo vervolgt Salomon „daar hangt een groep omheen van
mensen die alleen bij de acties zelf betrokken worden. Onze doelstelling is om
elke maand een actie te houden. Zo hebben we al met een warmtezuil op het
station gestaan, en de aandacht gevestigd op de open koelingen in de
supermarkt. Maar we houden ook informatieavonden, zoals over
klimaatvluchtelingen.”
Afgeschoten
Het coalitieakkoord van het nieuwe college is ambitieus over de
klimaatdoelstellingen. Aalders: „Maar de gemeente heeft in een vorige
periode haar doelstellingen niet gehaald. En toen was ze nog slechts bezig met
de simpel door te voeren maatregelen. Als je ziet hoe lastig dat al gaat, is
het nog maar de vraag hoe het moet nu het echt moeilijk wordt. Bovendien zijn
veel plannen nog niet echt concreet”. Collega Jan Schoorl wijst in dit
kader fijntjes op de plannen voor het Huis van de Topsport. „Er gaan
geluiden op dat dit in het Goffertpark komt. Een slecht idee, want slecht
bereikbaar. Er zal extra infrastructuur voor autoverkeer aangelegd moeten
worden. Terwijl een locatie langs de Nieuwe Dukenburgseweg veel minder
problemen oplevert. In het coalitieakkoord zijn de partijen heel vaag over de
locatie. En ook als je gaat kijken naar andere mobiliteitskwesties gebeurt er
weinig. Zo is het oude mobiliteitsplan van Jan van der Meer vorig jaar nog
afgeschoten in de raad. Het college heeft heus ambities, maar weet tot dusverre
niet hoe deze uit te voeren.”
Hoe het anders kan illustreert Clarence Rose. „In de Duitse stad Hannover
hebben ze hele duidelijke afspraken gemaakt over de levering van energie.
Daarbij vragen ze een heel klein beetje extra geld voor de levering van energie
aan de huishoudens. Al die kleine beetjes bij elkaar zijn nog een flink bedrag,
wat gebruikt wordt voor ambitieuze milieuplannen. Zoiets zou hier ook kunnen.
De gemeente moet ook durven investeren, om zo bijvoorbeeld een lage prijs te
garanderen voor duurzame energie. In de toekomst bepalen energiekosten voor een
belangrijk deel de hoogte van de woonlasten. Er liggen dus grote kansen in
energiebesparing, en daarom voeren wij ook deze actie tegen energieverslindende
terrasverwarming.”
En zo gebeurt het dat Rose en Salomon gekleed als ijsberen, symbool voor
klimaatsverandering, de straat opgaan. Het levert opvallend weinig reacties op,
al vraagt een vrouw of het hier een vrijgezellenfeest betreft. Duidelijk: de
activisten moeten nog wat aan hun bekendheid doen. Aan het enthousiasme zal het
niet liggen: gewapend met een gettoblaster met reggaemuziek trekt de groep van
terras naar terras. Bij elke kroeg die ze aandoen wordt, na een kort gesprek,
de sticker op een prominente plek geplakt. De reacties van het personeel zijn
daarbij over het algemeen positief. Al was er bij een café nog wat
gesteggel over een warmtekanon in een serre. Na de belofte dat dit niet aangaat
als de deur openstaat, wordt de felbegeerde sticker alsnog geplakt.
Wellicht is de bekendheid van de groep nog niet zo groot, maar aan de inzet
ligt het niet. Dit belooft nog veel voor volgende acties. •