|
--==De Vlinder voorbeeld voor andere regio’s ==--
Zorghotel als springplank naar werk
Annemieke van Driel (42) werkt sinds begin dit jaar bij het Nijmeegse zorghotel De Vlinder. In de voormalige woongroep van de Regionale Instelling voor Beschermd Wonen (RIBW) aan de Staringstraat runnen mensen met een psychiatrische handicap een hotel waar andere cliënten terechtkunnen. Vanuit een fulltime baan beland in de WAO, gebruikt Van Driel haar werk in het hotel nu als opstap naar een nieuwe baan. Ze is enthousiast, vooral omdat het zorghotel op 9 juni een prijs kreeg toegekend.
door Job van der Meer
"De prijs van de RIBW zie ik als een bekroning van ons werk. De jury vond dit project goed omdat het voor en door cliënten wordt gedraaid, en omdat het idee door andere regio’s kan worden overgenomen. Het is echt een stimulans voor ons. Ik vind het geweldig. Dit enthousiaste gevoel heb ik al vanaf het begin. De tweeduizend euro die bij de prijs horen mogen van mij besteed worden aan iets voor het gebouw, een airco bijvoorbeeld.
|
Gasten komen om uiteenlopende redenen hier. Bijvoorbeeld, iemand die een overbruggingstijd nodig heeft naar een woongroep van de RIBW. Dat verblijf is tijdelijk en de gast proeft dan gelijk al iets van de sfeer van beschermd wonen. Anderen verblijven hier om de mantelzorg te ontlasten. Zo komt hier binnenkort iemand van wie de partner, die haar altijd verzorgt, op vakantie gaat. Dan verblijft zij hier in het hotel. We hebben in totaal zes kamers. Gasten kunnen ook mensen zonder een psychiatrische handicap zijn. Voor cliënten betaalt de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ), voor niet-cliënten kost een nachtje logeren met volpension negentig euro.
|
Nijmeegs zorghotel De Vlinder kreeg 9 juni van de samenwerkende RIBW’s in Nederland een oorkonde. De prijs is uitgereikt omdat het project wordt gedraaid voor en door cliënten en omdat het idee kan worden overgenomen door andere regio’s.
Het project startte vorig jaar in mei met een groep bewoners en coördinator Thijs Reinaarts. Nadat het gebouw was opgeknapt opende het zorghotel in januari zijn deuren.
|
|
Het verschil met werken in een gewoon hotel is dat het team van medewerkers een mix is van cliënten en niet-cliënten. De druk is veel minder. Natuurlijk is er de verantwoordelijkheid om op tijd te zijn en je taken te doen, maar we steunen en stimuleren elkaar daarin. Als het even niet gaat, is het hier niet meteen: ‘daar is het gat van de deur en doei.’ Het is hier gemoedelijk en er is rust.
Een verblijf hier duurt maximaal drie maanden, hoewel dat verlengd kan worden. Daar zijn we wel voorzichtig mee want we zijn geen woongroep. Als medewerker begeleiden wij de gasten niet. Wij hebben wel een signaleringsfunctie en als er iets is sluizen we dit door naar onze coördinator. Hij kan dat dan bespreken met de persoonlijk begeleider van de gast. Daarnaast is het hotel onderdeel van het dagactiviteitencentrum Phoenix, waarvan onze gasten gebruik kunnen maken."
Het is hier niet meteen: ‘daar is het gat van de deur en doei.’
foto: Jan Lintsen
|
Een verblijf hier duurt maximaal drie maanden, hoewel dat verlengd kan worden. Daar zijn we wel voorzichtig mee want we zijn geen woongroep. Als medewerker begeleiden wij de gasten niet. Wij hebben wel een signaleringsfunctie en als er iets is sluizen we dit door naar onze coördinator. Hij kan dat dan bespreken met de persoonlijk begeleider van de gast. Daarnaast is het hotel onderdeel van het dagactiviteitencentrum Phoenix, waarvan onze gasten gebruik kunnen maken."
|
--==Thuis==--
"Vroeger heb ik minderjarige asielzoekers begeleid, op een schippersinternaat gewerkt, en een baan gehad bij de buitenschoolse opvang. Van een fulltime baan kwam ik in de WAO terecht. Vervolgens heb ik een dagbehandeling gevolgd om mijn leven weer op de rails te krijgen. Dat is me prima gelukt maar ik vond de stap nog te groot om vanuit die dagbehandeling meteen weer in het normale arbeidsproces in te stromen. Van iemand die binnen de beschermende woonvormen van de RIBW woont, hoorde ik dat dit project bestond. Zij vond het echt iets voor mij en op mijn kennismakingsgesprek voelde ik me meteen thuis. De dag erna ben ik begonnen en ik ben niet meer weggegaan. Ik werk hier nu sinds half januari.
Toen ik nog fulltime werkte, had ik nog nooit vrijwilligerswerk gedaan. Dat vond ik iets voor als ik zestig was, maar nu kijk ik daar toch anders tegenaan. Hier heb ik weer een dagstructuur, collega’s, en maak ik mezelf nuttig. Het is mijn doel om door te stromen naar een normale baan, al heb ik getwijfeld of ik de welzijnssector weer in wil. Toch merk ik hier in het hotel dat ik me daar prettig in voel. De mensen hier leren van mij, en ik leer ook van hen. Ik leer bijvoorbeeld om niet door te blijven hollen en de dingen samen te doen. Voor mezelf had ik een termijn gesteld van een halfjaar waarin ik wilde doorstromen. Nu merk ik dat ik de tijd wil nemen voor mezelf, dus misschien wordt het wel een jaar."
|
vooraf
Naar boven