„Toen ik in 2005 actief werd voor de SP schreef ik al gemakkelijk teksten. Hierdoor kreeg ik snel veel verantwoordelijkheden bij het campagneteam voor de raadsverkiezingen”, steekt Eric van Kaathoven van wal over zijn start bij de SP. Toch is Van Kaathoven geen geboren politiek dier. Hij was in eerste instantie vooral een activist. Milieukwesties gingen hem al in de puberteit aan het hart. Aan het eind van zijn studententijd kwam hij in actie voor natuurbehoud. Gedreven door idealisme sloot hij zich aan bij de Nijmeegse Vereniging Leefmilieu en vond hij werk bij de Gelderse Milieufederatie, waarmee hij onder meer de vervuilende Vasim tot sluiten wist te brengen.

	Eric van Kaathoven in het Nijmeegse SP-kantoor. foto Jan Lintsen

Hetzelfde idealisme dreef Van Kaathoven in de armen van de SP. Het eerste kabinet-Balkenende gaf de doorslag om zich aan te sluiten bij de socialisten. „Met die LPF in de regering dacht ik: waar gaat het heen met dit land?” Zijn actieverleden sloot aan bij de stijl van de partij en zijn kennis van milieutechnische zaken bleek bruikbaar. „Bij de Statenverkiezingen van 2007 belandde ik als nummer twee op de lijst. Mijn ervaring op het gebied van milieu kon ik goed gebruiken in de provinciale politiek.”

De hang naar het avontuur van de actie is niet herleidbaar tot zijn vroege jeugd. „Het milieuactivisme zit zeker niet in de familie”, vertelt Van Kaathoven. ‘Ik zat ook niet bij de scouting of dat soort groene dingen.” Hij groeide op tijdens de naweeën van de Club van Rome en aan het eind van zijn puberteit beheerste het broeikaseffect de voorpagina’s. Via de krant vond het milieu de weg naar zijn hart.

Op de middelbare school haalde Van Kaathoven hoge cijfers en ook de eerste jaren van zijn studie verliepen rimpelloos. „Eigenlijk was ik een hele brave student.” De tijd ging vooral op aan studie en waterpolo. Bijbaantjes had hij in die tijd nauwelijks. „Mijn maatschappelijke verbreding kwam pas later.” En hoe.

Zoals een opgeblazen ballon tot ontploffing komt, ontstak zijn maatschappelijke betrokkenheid in de atmosfeer. Toen goede vriendin Tefke van Dijk, nu redacteur bij Vox, hem negen jaar terug leerde kennen bij de Stadskrant, was ze meteen onder de indruk van zijn bevlogenheid. Het verbaast haar niets dat hij in de politiek is beland. „Als hij ergens voor gaat, is hij niet meer te stoppen.”

Vanaf 2001 werkte Van Kaathoven ruim een jaar mee bij De Nijmeegse Stadskrant. In deze tijd ligt de kiem van zijn politieke carrière. Bij de krant moest iemand schrijven over politieke kwesties. „Als niemand anders wil, doe ik het wel”, verontschuldigt hij zich bijna. „Doordat ik dit oppakte, werd politiek mijn hoofdthema in de redactie.” In die periode organiseerde de Stadskrant haar eerste lijsttrekkersdebat voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2002. „Tijdens dit debat groeide mijn sympathie voor de SP.”

Negen jaar later voert Van Kaathoven zelf de lijst aan van deze inmiddels gevestigde politieke partij. De suggestie dat hij van kritische journalist overloopt naar de andere kant, doet hij stijlvol van de hand. „Juist de kritische houding bij de Stadskrant sterkte mijn politieke capaciteiten.” Het is iedereen aan te raden een bepaalde periode journalistiek te bedrijven, aldus Van Kaathoven. „Bij de SP ervaar ik dezelfde controlerende rol. Vooral in de oppositie ben je net zo kritisch op macht als een goede journalist.”

Gezien zijn verwantschap met milieuproblematiek lijkt GroenLinks op het eerste gezicht een logischer keus. Op deze veelgestelde vraag antwoordt Van Kaathoven dat zijn voormalige stokpaard inmiddels meer prairies bewandelt dan enkel de groene. „Ik wil meer doen dan het milieu op de kaart zetten. Ook problemen rondom mensen vind ik belangrijk. Bovendien spreekt de stijl van de SP mij aan.”

De afgelopen vier jaar zat de SP in Gelderland in de oppositiebanken. Met een gunstige verkiezingsuitslag voor de SP kan de partij toetreden tot de macht. Van Kaathoven als gedeputeerde? „In principe is nummer vier op de lijst, Peter Lucassen, in dat geval onze eerste man. Maar mocht de SP een groene portefeuille krijgen, dan kom ik in beeld met mijn ervaring in natuur- en milieuorganisaties. Hoogste tijd dat er een gedeputeerde voor milieu komt die zelf letterlijk op de barricaden heeft gestaan voor het milieu.” •