vooraf
---
Ausweis bitte
---
Monumentenzorgen
---
Mag ik van de Stadskrant...
---
De Montage
---
recensies
---
Looise in Stills
---
Niks te zien in muZIEum
1 reacties
---
verder
---
Column
[Intrigant]

---
Nijmeegse Zaken
---
Lokaal verhaal
[De Hypotheek]

---
cartoon
---
Keizer Karelplein
---
[ meest gelezen ]
---
Artikel:
Een brug te veel
Editie: november 2004

---
Artikel:
Het Stadskrantstatendebat Editie: februari 2011

---
Artikel:
Editie: juli 2013

---
Artikel:
Het muZIEum opent gesloten ogen <
Editie: juli 2013

---

--==Rugzakje levert nieuwe problemen op==--
Geen keuze als je kind niet in een hokje past

In heel Nederland zijn er ongeveer vijfduizend gehandicapte kinderen die geen onderwijs krijgen terwijl zij leerplichtig zijn. Kinderen voor wie op dit moment geen passend onderwijs voorhanden is. Veel van deze kinderen zitten thuis met speciale toestemming van de gemeentelijke leerplichtambtenaar. Ook in Nijmegen vallen kinderen tussen wal en schip.

door Loes Dalle Vedove

Marant, de organisatie voor educatieve dienstverlening, wordt voortdurend gebeld met vragen van ouders en scholen. Sinds 2003 mogen ouders zelf kiezen of ze hun gehandicapte kind naar het normale of het speciale onderwijs sturen. Accountmanager Patricia van Megen: “Voor veel ouders maar ook voor de scholen is het een hele klus om alle benodigde papieren te verzorgen, laat staan als het kind nog niet op school zit. Al die aanvragen voor hulp zorgen bij elkaar voor een volledige werktaak voor twee personen”, aldus Van Megen. “Want achter elke vraag van ouders zit een verhaal.”

Voor kinderen met een handicap die naar het normale onderwijs gaan, wordt een bepaald bedrag beschikbaar gesteld. Deze regeling Leerling-Gebonden Financiering (LGF), ook bekend als het rugzakje, biedt gelijke rechten aan de kinderen.

Hoewel de wet de keuze bij de ouders legt, worden ouders vaak niet goed geďnformeerd over deze regeling. Want voordat er nog maar iets kan worden gekozen, moet de Commissie voor de Indicatiestelling beoordelen of hun kind in aanmerking komt voor financiering. Daarvoor worden vier zogeheten clusters van onderwijsvoorzieningen onderscheiden, bijvoorbeeld het cluster van slechtziende of blinde kinderen. De commissie beslist of een kind valt onder een van deze vier clusters en een bepaald schooltype binnen dat cluster.

Bij een rondgang langs Nijmeegse reguliere scholen over de werking van het rugzakje, komt telkens hetzelfde antwoord naar voren: scholen ervaren het werk dat gepaard gaat met de aanvraag van de financiering als een verzwaring van hun taak.


Ondanks het zogeheten rugzakje kunnen kinderen soms niet naar school.
foto: Ton Gelsing

Volgens de VIM (Vereniging voor een geďntegreerde opvoeding van kinderen met het Downsyndroom) en de Federatie van Ouderverenigingen staan ouders positief tegenover het rugzakje, maar hebben ze problemen met de uitvoering daarvan. Het is tijdrovend, de testen zijn belastend, er zijn onduidelijke indicatiecriteria, en scholen zijn onvoldoende bekend met de regelingen. Uit hun onderzoek blijkt dat het rugzakje de problemen die ouders van kinderen met een handicap ondervinden bij het vinden van een passende school, niet oplost.

Het Ministerie van Onderwijs geeft in zijn evaluatie van december 2004 toe dat ouders moeilijkheden ervaren, dat er wachtlijsten zijn als een kind eenmaal is geďndiceerd, en dat er grote regionale verschillen bestaan. Zo kan een Rotterdams kind daar nergens terecht omdat er geen plaats is. Verhuist het gezin naar Nijmegen, dan kan hetzelfde kind meteen beginnen.

Zijn er in Nijmegen dan geen problemen? “Dat ligt er maar aan”, zegt Theo Lucassen, trajectbegeleider Onderwijs en Woontraining van Werkenrode te Groesbeek. “Kinderen met een bepaalde combinatie van autisme en ernstige gedragsproblematiek zijn bijvoorbeeld ook in Nijmegen niet gemakkelijk te plaatsen.”

Het lijkt logisch dat de wetgeving rekening houdt met een kleine groep kinderen die door een handicap zodanig is beperkt dat er geen opvang in de normale schoolsituatie mogelijk is. Kinderen die bijvoorbeeld worden opgevangen in medische kinderdagcentra. Nu steeds meer kinderen moeilijker zijn in te delen in een van de vier clusters omdat hun vraag naar zorg en hun problematiek niet meer past in een van deze hokjes, ervaren steeds meer ouders grote problemen met hun zoektocht naar een school.

Leerrecht

De bereidheid om mee te werken, is bij alle organisaties binnen Nijmegen die met het rugzakje te maken hebben opvallend groot. Het is de vraag of de instellingen hier de ingeslagen weg kunnen volhouden. De aandacht van de politiek is verslapt en op deze sector wordt flink bezuinigd, terwijl er ook in Nijmegen kinderen op een wachtlijst staan voor een passende school.

Als ouder moet je hopen dat je kind duidelijk in een hokje past, want dan gaat het allemaal het soepelst. Maar wat valt er dan nog te kiezen? Wellicht is er daarom nog altijd sprake van leerplicht en niet van leerrecht.

 

Webmaster: Joris Teepe