[ vooraf ]
---
Verborgen schatten van Nijmegen
---
Nijmeegse Troost

---
[ verder ]
---
|Column|
Intrigant

---
Nijmeegse Zaken
---
Kort en bondig
---
[ cartoon ]
---
Introductie in het kort
---
[ meest gelezen ]
---
Artikel:
Het Stadskrantstatendebat Editie: februari 2011

---
Artikel:
Onbederf'lijk Versus voetbal
Editie: november 2004

---
Artikel:
Editie: juli 2013

---
Artikel:
Het muZIEum opent gesloten ogen <
Editie: juli 2013

---

--==Voor de hand liggende informatie ontbreekt nog vaak==--
Nijmeegse website voor milieuvoorlichting de beste

Publieksvriendelijke voorlichting door gemeenten over mogelijke milieuproblemen staat nog in de kinderschoenen. Met de website www.westenweurt.nl, winnaar van de allereerste Aarhus-trofee, lijkt Nijmegen alvast een plaats in de voorhoede te veroveren.

door Ivan Wecke

De Aarhus-trofee is voor de gemeente, die haar burgers als beste weet in te lichten over plaatselijke milieuproblematiek. Bij een verhuizing let je goed op de plek waar je terechtkomt. Scholen, winkelcentra of parken spelen een belangrijke rol bij toekomstig woongenot. Het is verstandig ook op minder zichtbare zaken, zoals milieuproblemen en bijbehorende gezondheidsrisico’s, te letten. Een goed uitgedachte website kan hiervoor een prima middel zijn.

De Nijmeegse site onderscheidt zich volgens de jury onder meer van de concurrentie door duidelijkheid over de gezondheidseffecten van de lokale milieuproblematiek. Dat dit bij veel gemeenten ontbreekt is opmerkelijk: mogelijke gezondheidsschade is voor veel mensen de belangrijkste reden om op hun leefomgeving, hun milieu, te letten. De jury prees ook de burgerparticipatie bij de totstandkoming van de site en de toegang tot relevante documenten.

De site ziet er inderdaad verzorgd uit. Het menu toont uiteenlopende categorieën: van de verschillende milieuonderwerpen tot interviews met al dan niet bekende Nijmegenaren. De vele pagina’s herbergen waar nodig hyperlinks naar andere pagina’s, zowel binnen als buiten de website. De lijst met andere websites is ook compleet: kritische milieuorganisaties zoals de vereniging Leefmilieu ontbreken hier niet.

De vraag om meer openheid over lokale milieuproblemen komt niet uit de lucht vallen vertelt Eric van Kaathoven van de Gelderse Milieufederatie. „Vanuit de milieubeweging wordt al lang geroepen dat burgers op een gemakkelijke manier moeten kunnen zien welke bedrijven er in de omgeving zijn, wat hun uitstoot is en welke risico’s dit met zich meebrengt”. Dankzij het Verdrag van Aarhus uit 2005 zijn overheden verplicht de burger over uiteenlopende milieuproblemen én gezondheidsrisico’s te informeren.

Puinbreker

Marga Jacobs van Leefmilieu woont in Nijmegen-West en relativeert de interactie tussen gemeente en burgers, zoals die in het juryrapport vermeld staat. „Ons is gevraagd of we het een goed idee vonden en we fungeerden vervolgens als een soort klankbord voor de eerste plannen van de websitebouwer”. Jacobs staat wel degelijk achter het initiatief, maar „het is en blijft een project van de gemeente”.

Op het gebied van actuele onderwerpen slaat de website volgens Jacobs de plank echter behoorlijk mis. Jacobs: „Dat er een stadsbrug in de steigers staat die ingrijpende gevolgen voor de bewoners van West en Weurt met zich meebrengt wordt niet vermeld.” Geen onbelangrijke onderwerpen weet Jacobs. „Ik kan je vertellen dat bewoners de stadsbrug belangrijker vinden dan deze hele site. Er staat vooral algemene informatie op.”


Industrie is rijkelijk aanwezig in Weurt en West.
foto: Rob Mols

De nieuwe vergunning van afvalverwerker DAR voor een zogeheten puinbreker ontbrak tot voor kort ook. Deze zal jaarlijks duizend kilo fijnstof toevoegen aan de niet onbescheiden hoeveelheid die de bewoners toch al voor hun kiezen krijgen. Na stevig aandringen van Leefmilieu staat het voor de bewoners uiterst relevante nieuws dan toch op de website. Hierin is ook te lezen dat Leefmilieu, evenals de gemeente, beroep aangetekend heeft tegen de (door de provincie) verleende vergunning.

De hoeveelheid fijnstof in de omgeving is overigens moeilijk te achterhalen via de site. Jacobs: „Je zou ook kaartjes, recente meetresultaten of ozonwaarschuwingen verwachten.” Van Kaathoven maakt zich hiernaast zorgen of mensen de website überhaupt kunnen vinden. Een euvel waarmee meer gegadigden voor de Aarhus-trofee te kampen hadden. „Typ ik www.westenweurt.nl in wanneer ik hier kom wonen? Ik dacht het niet.”

De geest van Aarhus
Het Verdrag van Aarhus is ondertekend door alle EU-landen, maar omvat weinig harde afspraken. Daarom is het op verschillende manieren te interpreteren. Van Kaathoven: „Bij een letterlijke vertaling volstaat een gemeente met de melding op internet, dat de burger een lijst met documenten kan komen inzien”. In de geest van het verdrag zouden overheden juist zelf naar de burger toe moeten gaan met milieu-informatie. Burgers moeten volgens het verdrag bovendien zélf kunnen kiezen op welke manier dit gebeurt.

Op de site is wel veel achtergrondinformatie te vinden en er wordt op een verhelderende manier uitleg gegeven over de risico’s die bewoners in het algemeen lopen. Zo staat er dat de schadelijkheid van luchtverontreiniging in Nederland — uitgedrukt in het aantal sterfgevallen — vergelijkbaar is met die van roken. Alleen, dit laatste doet iemand grotendeels zichzelf aan en diegene vindt bovendien een machtige antirooklobby tegenover zich. De ‘meerokers’ van verkeer en industrie in Nijmegen-West en Weurt hebben voorlopig tevreden te zijn met een — weliswaar bekroonde — website.

Het verdrag onderzocht
De stichting Natuur en Milieu en de provinciale milieufederaties besloten de naleving van het Verdrag van Aarhus te toetsen. Bij 46 gemeenten is elektronisch, schriftelijk en telefonisch gevraagd om informatie over mogelijke milieuproblemen in een buurt. Daarnaast werden gemeentelijke websites kritisch tegen het licht gehouden. In het algemeen namen de onderzochte gemeenten de ‘bezorgde burger’ maar mondjesmaat serieus. Op de schriftelijke vraag naar gegevens over de luchtkwaliteit reageerde bijvoorbeeld slechts 67 procent inhoudelijk. Aan de in het verdrag voorgeschreven reactietijd van vier weken werd in 54 procent van de gevallen voldaan.


 

Webmaster: Joris Teepe