[ verder ]
---
|Column|
Dik Hout

---
Nijmeegse Zaken
---
Kort en bondig
---
[ Braams blik ]
---
Henk Braam kijkt naar Nijmegen
---
[ cartoon ]
---
Steeds meer supermarkten op zondag open
---
[ meest gelezen ]
---
Artikel:
Een brug te veel
Editie: november 2004

---
Artikel:
Onbederf'lijk Versus voetbal
Editie: november 2004

---
Artikel:
Het Stadskrantstatendebat Editie: februari 2011

---
Artikel:
Editie: juli 2013

---

--==Meer doen dan alleen protesteren==--
Nijmegen moet in actie komen voor Palestina

Sinds de oorlog van Israël in Gaza is de belangstelling voor het conflict tussen Israël en de Palestijnen flink toegenomen. Volgens Arthur Bruls van het initiatief ‘Nijmegen voor Gaza’ kan op lokaal niveau veel meer worden gedaan dan alleen protesteren.

door door Rick Hovens

Geschiedkundige Arthur Bruls was een van de sprekers tijdens de Nijmeegse wake tegen de Israëlische aanval op Gaza. Hij schetst de situatie van de Palestina-bewegingen in Nederland. „Er zijn verschillende groeperingen actief. Anja Meulenbelt, Gretta Duisenberg, Dries van Agt, het Nederlands Palestina Komitee, een ander Joods Geluid en de United Civilians for Peace zetten zich allemaal met eigen groepjes in voor de Palestijnse zaak. Deze groepjes hebben vaak wel een vergelijkbare mening, maar leggen zich toe op datgene waar ze het best in zijn. Daarnaast is er een aantal organisaties die aan moskeeën verbonden zijn. Die landelijke verdeeldheid maakt het lastig om plaatselijk iets te organiseren.”

Nijmegen kent geen officieel comité. Er is wel een los verband van ongeveer tien personen dat op zijn tijd activiteiten organiseert. De grote demonstratie half januari was een spontaan initiatief van Nijmeegse migrantenorganisaties. Bruls vindt dat er een Nijmeegse Palestina-coalitie moet komen waarin mensen die verschillend naar de oorzaken kijken, samenwerken. „Belangrijk voor mij is dat zo´n samenwerkingsverband de mensenrechten van Palestijnen erkent en dat niet laat afhangen van een vredesverdrag. Wat er in Gaza gebeurt, dat de erkenning van de staat Israël een voorwaarde is om mensen toegang te geven tot drinkwater, voedsel en medische zorg, is een schandaal.”

Het valt Bruls op dat vooral relatief oudere mensen zich inzetten voor de Palestijnse kwestie. „Het zionisme genoot in de jaren vijftig en zestig in Nederland veel sympathie. De ingenomen standpunten waren zeer pro-Israë.” Veel mensen die toen jong waren, zijn volgens hem door de jaren heen teleurgesteld geraakt in Israël. „Wat vaak meespeelde, is dat je negatief uitspreken over Israël toen niet verstandig was voor je carriére.”

Jodenhaters

Bruls verbaast zich over de berichtgeving rond het conflict. „Er wordt gezegd dat er vrede moet komen in het gebied. Maar de situatie is eigenlijk niet echt een oorlog te noemen, er is sprake van onderdrukking. Israël vecht met zware wapens tegen mensen die zich tegen bezetting en onderdrukking verzetten met stenen en wat projectielen die de jongens heel stoer raketten noemen, wat de pers dan overneemt. Als je dat oorlog noemt, dan is er in Tibet ook oorlog. Terwijl daar juist opgeroepen wordt tot een einde aan de onderdrukking. Daarnaast hoor of lees je zelden dat er een grote groep ontevreden Joden in Israël woont. Er heerst onder sommige groepen echt armoede. Het is internationaal heel zwak van de pro-Palestinagroepen dat ze niet méé r invloed uitoefenen op die ontevreden Israëliërs, om zo politieke verandering te bewerkstelligen.”

De vraag is welke lokale activiteiten in Nijmegen iets kunnen betekenen voor zo´n internationaal conflict. Bruls vindt demonstraties belangrijk. „Er is jarenlang gesuggereerd dat alleen hele rare mensen en jodenhaters dat doen. Door te demonstreren doorbreek je die beeldvorming en het taboe om Israël te bekritiseren. Maar ook de politiek moet zich hierover uitspreken. Bij de demonstraties en de wake waren er wel enkele lokale politici aanwezig, er is echter vaak grote aarzeling. Ze onderschatten hoezeer de kwestie leeft. Mensen zitten zich dan ontzettend op te winden voor de tv of op internet. Maar de manier om iets te veranderen is echt in beweging komen.”

Een concrete actie die iedereen kan doen, is de boycot van Israëlische producten. „Dus geen Israëlische wijn, Tivall-vleesvervangers of Jaffa-sinaasappelen kopen. Zoiets is niet moeilijk, want de streepjescodes van Israëlische producten zijn gewoon te vinden op internet.” Verder kan de gemeente weigeren Israëlische sportclubs toe te laten. „Palestijnen, ook die in Israël wonen, kunnen vaak moeilijk meespelen in Israëlische clubs. Daarom vind ik zo´' n sportboycot gerechtvaardigd.„

Een ander goed idee lijkt Bruls dat een groep lokale politici, medici of docenten meegaat met een missie van United Civilians for Peace naar Gaza of Nablus. „Dan kunnen Nijmegenaren van dichtbij zien hoe schrijnend de situatie is. Bekend is verder dat het Palestijnen steeds moeilijker wordt gemaakt om onderwijs te genieten, zowel in Palestina als in het buitenland. De HAN en de universiteit moeten eigenlijk een samenwerking aangaan met het hoger onderwijs in de Palestijnse gebieden. Je kunt veel meer doen dan alleen protesteren.”

Voor het boycotten van Israëlische producten, zie www.peaceconsumer.org



Op 15 januari hielden Nijmegenaren een wake tegen de Israëlische aanval op Gaza.
foto: Max van Wel

 

Webmaster: Joris Teepe