Volgens het propagandaplaatje komt Plein 1944 er dus zo uit te zien. Om te
bewaren en te vergelijken als het af is. „Een gezellig en groen
ontmoetingsplein” moet het worden volgens de gemeente. Pardon, dat
ís het toch al dankzij de grasmat van kunstenaar Jac. Splinter? Die
grasmat wordt steen, het aantal bomen wordt teruggebracht tot zes en de
prominente hoogbouw met dure appartementen houdt de zon weg die deze
misleidende artist impression verlevendigt. Kortom, het wordt alleen maar
minder gezellig en minder groen. Vooral als er ook nog eens gure tochtwinden
ontstaan zoals vaak nabij hoogbouw.
Geen enkele kritische noot klinkt er in de andere Nijmeegse media of vanuit de
politiek. Iedereen loopt ermee weg, maar nu al durven we te stellen dat het
nooit zo’n ontmoetingsplein wordt als dit fantasieplaatje voorspiegelt
met spelende kinderen, een verdwaalde ballonnenverkoper, flanerende mensen en
een ruimtelijk gevoel.
Al was het alleen al doordat het plein aanzienlijk verkleind wordt. „Meer
intimiteit” heet dat dan. Doop het daarom meteen maar om tot Plein 22,
opperde straatnaamdeskundige Rob Essers, verwijzend naar de 22e februari 1944.
Het ‘Plein voor iedereen’ dat ING Real Estate voorhield bij de
meningspeiling van zes jaar geleden, wordt nu dus een ‘Plein van
steen’ met hoogbouw eromheen. Nu maar hopen dat de archeologen zulke
bijzondere ontdekkingen doen dat de bodem beschermd gebied wordt. •
Naar boven