vooraf
---
Ausweis bitte
---
Monumentenzorgen
---
Mag ik van de Stadskrant...
---
De Montage
---
recensies
---
Looise in Stills
---
Niks te zien in muZIEum
1 reacties
---
verder
---
Column
[Intrigant]

---
Nijmeegse Zaken
---
Lokaal verhaal
[De Hypotheek]

---
cartoon
---
Keizer Karelplein
---
[ meest gelezen ]
---
Artikel:
Een brug te veel
Editie: november 2004

---
Artikel:
Het Stadskrantstatendebat Editie: februari 2011

---
Artikel:
Editie: juli 2013

---
Artikel:
Het muZIEum opent gesloten ogen <
Editie: juli 2013

---

--==Bezuinigingen verslavingszorg==--
Ex-verslaafden in de verdrukking

Dit jaar moet een aantal sociale instellingen in Nijmegen flink inleveren. Voor De Grift, een instelling voor verslavingszorg, gaat het om een bezuiniging van een half miljoen. Dit dreigt ten koste te gaan van het begeleid wonen voor ex-verslaafden.

door Rob Zeldenthuis

Nijmegen telt in totaal zo’n vijfhonderd woningen voor begeleid wonen. Hierin wonen mensen die nog niet of niet meer in een instelling zijn opgenomen en die geestelijk of lichamelijk enige begeleiding nodig hebben. Dit zijn bijvoorbeeld ouderen, gehandicapten, psychiatrisch patiënten, ex-gedetineerden, voormalige dak- en thuislozen, en (ex-)verslaafden. In 2001 voorzagen de zorgaanbieders in een groeiende behoefte, maar door bezuinigingen dreigt het aantal plaatsen juist te dalen.

Harrie Krijnen is sinds drie jaar hoofd van de afdeling Wonen en Resocialisatie van De Grift. Onder zijn verantwoordelijkheid vallen de afdeling Klinische Resocialisatie (RESO) en het Macondoproject. De RESO is gevestigd in het nieuwe gebouw van De Grift op het Limosterrein. Daar kunnen ex-verslaafden werken aan de terugkeer in de samenleving. Krijnen: “Op de RESO zitten de mensen van wie wij het idee hebben dat ze nog wel te redden zijn. Ze zijn er vaak lange tijd uit geweest en hier kunnen ze een start maken met werk, een opleiding en het opbouwen van sociale contacten.”

Het Macondoproject is een vorm van begeleid wonen voor ex-verslaafden. De Grift, Stichting Passade en de RIBW zorgen samen voor de begeleiding en de woningbouwverenigingen stellen de woningen beschikbaar. Passade huurt de woningen en verhuurt ze vervolgens aan de deelnemers van het project. Na een jaar komt de woning op naam te staan van de bewoner.

Macondo dreigt te verdwijnen vanwege de bezuinigingen die de instellingen moeten doorvoeren. Krijnen: “De subsidie voor het project is al vijf jaar dezelfde, terwijl de kosten zijn gestegen. Voor het bedrag dat voor het project beschikbaar is, konden wij twee jaar geleden nog tien mensen begeleiden. Dat aantal is nu teruggelopen tot vijf.”

Volgens Krijnen is het schrijnend dat het ernaar uitziet dat dit aantal in de komende jaren nog verder terugloopt: “Het is tot nu toe een heel succesvol project en het gaat toch om een relatief klein bedrag. Helemaal als je bedenkt dat er al heel veel in deze mensen geïnvesteerd is. Wanneer je ervan uitgaat dat iemand in zo’n twee jaar een heel traject binnen De Grift aflegt, dan is het niet logisch om ze vervolgens maar weer de straat op te sturen.”

Krijnen pleit er juist voor om meer aandacht te besteden aan het begeleid wonen voor (ex-)verslaafden. “In Arnhem hebben we een project waar De Grift een woning beheert waar zij kamers verhuurt aan cliënten. Het gaat hierbij om mensen die de stap naar volledig zelfstandig wonen nog te groot vinden. Zoiets moeten we in Nijmegen eigenlijk ook hebben.” Aan de financiering hoeft het volgens hem niet te liggen. “De kosten worden gedeeltelijk gedekt uit de exploitatie van het pand en verder is de begeleiding niet duur. In totaal is er zo’n tien uur per week een maatschappelijk werker aanwezig.”

Missing link

Wat Krijnen betreft is het laatste woord hierover nog niet gesproken. “Als er geen geld vrijgemaakt kan worden, moeten we kijken naar andere mogelijkheden. Ik kan me voorstellen dat mensen die ergens anders op De Grift werken, bijvoorbeeld ingezet worden bij het Macondoproject.”

Hij gelooft in ieder geval heilig in de resocialisatie van ex-verslaafden. “Het gaat hier om mensen in wie we vaak al heel veel tijd en geld geïnvesteerd hebben. De stap naar wonen is op dit moment een beetje de missing link binnen De Grift.” Volgens Bert Kuif, directeur van De Grift, ontkomt zijn organisatie er niet aan om pijnlijke keuzes te maken. “Macondo is zeer zeker een belangrijk project, maar je bereikt er in vergelijking met bijvoorbeeld het MFC, de opvang voor verslaafde dak- en thuislozen in de Van Schevichavenstraat, een kleiner aantal mensen mee.” Hij verwijst ook naar de gemeente Nijmegen, die de bezuinigingen doorvoert.

Harrie Krijnen vindt dat er juist meer geld moet komen: “Nijmegen heeft eigenlijk ook een sociaal pension nodig. Je moet proberen mensen, al dan niet clean, een betere plek in de samenleving te geven. Ik vind dat het accent binnen De Grift minder op therapie en meer op resocialisatie moet liggen.” Dat dit de samenleving allemaal handenvol geld kost, relativeert Krijnen. “Een plek in de gevangenis is nog altijd een stuk duurder dan een plek binnen De Grift.”

 

Webmaster: Joris Teepe