Nijmegen is continu in beweging. Dat zou je niet denken als je het silhouet
ziet van de stad. De Stevenstoren staat al eeuwen standvastig Nijmegen te
karakteriseren. Maar onder en rond die toren speelt zich heel wat af.
De halve stad lijkt opengebroken te liggen. Zeker nu er keihard wordt gewerkt
aan een nieuwe stadsbrug over de Waal en de toegangswegen tot die zo
noodzakelijke brug. Plein 1944 is ook een bouwput, waar funderingen geplaatst
zijn naast resten uit de Middeleeuwen en kranen hoog grijpen tot in de wolken,
lijkt het. Gelukkig is de rommel op de Van Schaeck Mathonsingel eindelijk
verworden tot de zoveelste parkeergarage. Er zit schot in.
Waren eerst de kerken beeldbepalend in de stad en was het geloof fundament,
leidraad en norm, nu staan de gebouwen van de universiteit, de hogeschool en
het ROC als solide bakens van kennis in de stad. Efficiëntie,
doelgerichtheid en maatschappelijke relevantie voeren de boventoon, op weg naar
méér kennis en geschoolde gebruikers van die kennis.
De PSP-poster met de naakte vrouw voor de koe, die begin jaren zeventig menig
studentenkamer sierde, heeft plaatsgemaakt voor meer toekomstgerichte
boodschappen, maar de essentie blijft: je kunt kiezen, dus doe dat dan.
Nijmegen kiest, zoals altijd. Radicaal.In het verleden werd gekozen voor het
bezetten van gebouwen om de aanleg van een garage voor tweehonderd auto’s
te voorkomen. Onder de verantwoordelijkheid van een CDA-burgemeester ging het
belang van autorijders vóór dat van woningzoekenden, met de
Piersonrellen tot gevolg. Ook hier de cadans van tijd en beweging.
Wéér een garage open, wéér een CDA-burgemeester.
Maar leren we? Groeien we? Verbetert de stad? Zijn we gelukkiger met de nieuwe
verworvenheden van onze tijd? Zien we lijdzaam toe hoe solidariteit verdwijnt,
de Waalkade verzakt en individuen maar moeten zien hoe ze zorg krijgen en zich
handhaven?
Wat maakt Nijmegen? Haar torens, haar betonnen bakbeesten, of al die duizenden
mensen die er leven en werken? Wie maakt Nijmegen? De gemeente of de burgers?
En wat kiezen ze? Prestigeprojecten die in de toekomst worden opgegraven, of
solidariteit.
Wat kies jij?
(SG)